Page 73 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

qocalarını, xәstәlәrini ipdәn hörülmüş hәsirlәrә qoyub
aparırlar... Bu adam özünü “övliya” elan elәmişdi deyә
camaat onun ardınca gedirdi vә prezident әlini alnına
vurub: “Bu ki odur, lәnәt şeytana! Bu ki Santosdur!” –
dedi. Bu doğrudan da, Saturno Santos idi, sehrli arfasında
çala-çala dolanır, özünü övliya elan edib, etimadını
qazan dığı adamların hesabına yaşayırdı... Bu, o idi…
dilәnçi kökündә, cırıq pançoda vә nimdaş fetr şlya -
pasında qaşqabaqlı sifәtiylә adamların arasıyla addım -
layırdı… hәmin bu miskin görünüşü ilә dә belә qorxunc
görünürdü...
Santosu әlә keçirmәk elә dә asan mәsәlә deyildi;
hәmin müdhiş gecә o, qonaqlıqdan qaçarkәn onu tutmaq
istәyәn qarovulun әn cәsur, çevik әsgәrlәrinin üçünü dә
bircә hәmlәyә başsız qoymuşdu… odur ki prezident,
qatarı qәbiristanlığı xatırladan bu hüznlü çöldә, övliyanın
başına yığışmış camaatın yanında saxlamağı әmr elәdi,
milli bayraq rәnginә boyanmış qatardan prezidentin
әlisilahlı mühafizәçilәri sıçrayanda camaat göz qırpı -
mında dağılışdı, әfsanәvi arfasının böyründә oturan
Saturno Santosdan savayı, ortada bircә adam belә
qalmadı... Saturnonun әli qılıncının dәstәyini sıxır, bәrәl -
miş gözlәri prezident vaqonunun girәcәyinә zillәnmişdi...
o, vaqonun qapısında peyda olan orden-medalsız hәrbi
sәhra mundirli, silahlı adamı – öz qan düşmәnini görәndә
heyrәt içindә donub-qaldı... “Bu adam o qәdәr qoca, o
qәdәr yad idi, elә bil biz yüz ildi görüşmürdük, mәnim
generalım!” Prezident Santosun gözünә yorğun vә tәnha,
qaraciyәrinin şıltaqlığından saralmış dәrisi vә sulu
gözlәriylә xәstәhal görünsә dә, onun qoca vücudunu
saran qәribә hökmranlıq dalğasının olduğu kimi qaldığını
da tutmuşdu. Hәmin bu dalğanı prezident, bu sayaq
dalğaların digәr sahiblәrinin – bircә-bircә mәhv elәyib
öldürtdürdüklәrinin hesabına yığıb toplamışdı, odur ki 73
general Saturno Santos da artıq ölmәyә hazır idi,
hakimiyyәt ehtirasıyla yanan bu qocanı heç nәyin vә heç