Page 66 - Patriarxın payızı

izlәyir, saray divarlarından kәnara çıxmağa imkan
vermirdilәr. Bu xidmәtlәrinә görә keçmiş hәmfikirlәri
feodalların ölkәsindәn gәtirdiklәri mal-qaranı vә bir sıra
torpaqları tәlәb etdilәr, ölkәni dә bir neçә muxtar vilayәtә
bölüb hәrәsi birinin başında oturdu vә belә әrz elәdilәr
ki, uğrunda qanlarını tökdüklәri Federasiya elә bu
QABRİEL QARSİA MARKES Sonra da bu vilayәtlәrdә otura-otura özlәrindәn monarx
demәkdi. “Qanımız vә canımızla, mәnim generalım!”

düzәltdilәr, öz qanunlarını yaratdılar, ad günlәrini milli
bayram elan etdilәr, şәxsi imzalarıyla әsginaslar
buraxdılar, qızıl vә gümüşlә işlәnmiş parad mundirlәrindә
gәzmәyә başladılar, qılınclarının qınını qızıldan
düzәltdirib üstünә brilyantlar düzdürdülәr, başlarına
tovuz quşunun lәlәklәrindәn hazırlanmış üçkünc papaqlar
taxdılar. “Mәlum mәsәlәydi ki, bütün bunları vitse-kral
dövrünün qәdim litoqrafiyalarından götürürdülәr. Onlar
kәndçi idilәr, senyor, yöndәmsiz, yonulmamış kәndçi.
Saraya da dәvәtsiz-filansız gәlib soxulur, özlәrini dә heç
sındırmırdılar: “Dövlәt – bizik, mәnim generalım, ölkә
bizim hamımıza mәnsubdur, – deyirdilәr. – Ölkә dә,
uğrun da ölümә getdiyimiz bu saray da! Elә deyil?” Özü
dә onlar tәk gәlmirdilәr, özlәriylә bir sürü arvadlarını da
gәtirirdilәr. Çәkmәsiz-filansız, iyli corablarda gәzәn bu
bir yığın qulduru, sözün әsl mәnasında vәhşini şәxsi
qarovul müşayiәt edirdi, bu adamlar xristian dilindә,
demәk olar, danışa bilmirdilәr, amma aşıq-aşıq, kart vә
digәr oyunları fırıldaqla aparmağın, istәnilәn silahla
davranmağın ustasıydılar. Ardı-arası kәsilmәyәn, bu
yöndәmsiz, çağırılmayan qonaqlara görә prezident sarayı
qaraçı köçünü xatırladırdı, senyor. Burada bir iy vardı,
elә bil çaylar bütün üfunәtli sularını axıdıb saraya
tökmüşdü. General qәrargahının zabitlәri sarayın bütün
mebelini öz evlәrinә daşıyıb aparmışdılar. Axı bu,
66 respublikanın әmlakı idi, senyor!” Onlar hökumәt
imtiyazlarını dominoda – gecә-gündüz bu xarabada
sәliqә-sahman yaratmaqdan ötrü әldәn-dildәn düşәn, azca