Page 63 - Patriarxın payızı
P. 63

PATRİARXIN PAYIZI

          sәsini eşitmәsin; bütün bu vay-hәşirdәn ürkәn toyuqlar
          otaqlara doluşub özlәrini sәrin künclәrә sox muşdular,
          hava da ki sәrinlәmәk bilmirdi ki, bilmirdi, ha va elә bil
          әridilmiş şüşә idi… “Can bala, avqustun bu cәhәn  nәm
          istisindә, günorta saat üçdә bu nә  sev gi bazlıqdı?!”
             Xarici dövlәtlәrin qoşunları ölkәdәn çıxıb gedәnәcәn
          prezident çox kasıb idi, ixtiyarı da öz әlindә deyildi;
          qoşun isә ölkәni çox tez – müqavilә müddәti bitib-başa
          çatmamış tәrk etmişdi. Sәbәbi sadә idi: ölkәni taun
          bürümüşdü, taundan qorxuya düşmüş desantçılar
          yaşadıqları kotteclәri hissә-hissә söküb yük maşınlarına
          yığır, sintetik çәmәnliyә xalça kimi bürmәlәyib torpaqdan
          qoparır, bizim çayların bulanıq suyundan istifadә
          etmәsinlәr deyә özlәriylә gәtirdiklәri su sisternlәrini
          boşaldıb zirzәmilәrә yığır, tikib-ucaltdıqları hәrbi
          hospitalların ağ binalarını, kazarmaları partladırdılar ki,
          heç kim onların inşaat sirlәrini öyrәnә bilmәsin; bircә isti
          iyun gecәlәri tez-tez admiralın qorxunc kabusunun
          gәzişdiyi limanda yırğalanan qәdim zirehli gәmiyә
          toxunmadılar; hәrbi donanmadan onlara yadigar qalan
          bircә bu zirehli gәmi olmuşdu, qalan nә vardısa, hamısını
          yığışdırıb öz yel qatarlarında aparmışdılar; istirahәt
          avadanlıqlarını, kiçik müharibәlәr üçün gәtirdiklәri
          lәvazimatı da özlәriylә aparmışdılar; bütün bunları
          aparmazdan әvvәl vicdan borclarını yerinә yetirmәyi dә
          unutmamışdılar, ölkә rәhbәrini qarşılıqlı mehriban
          münasibәtlәrinә görә medalla tәltif etmiş, sonra:
          “Vәssalam! Buyur, indi bu murdar mәmlәkәtdә tәk qal!
          Görәrik, bizsiz neylәyәcәksәn!” – deyib elә çığırmışdılar
          ki, sәslәri ölkәni başına götürmüşdü vә belәcә dә çıxıb
          getmişdilәr. “Getdilәr, ana, cәhәnnәm oldular axır!” Nә -
          hayәt, o, pillәkәnlәrlә, daha naxıra girәn öküz kimi yox,
          ağa kimi qalxa-qalxa, heç kimdәn qorxmadan, heç nәdәn
          çәkinmәdәn qalxıb-düşmәyә, ucadan әmrlәr vermәyә,       63
          bütün tәklif vә xahişlәrә şәxsәn özü nәzarәt elәmәyә
          başladı: “Xoruz döyüşlәrinә icazә vermәk olar?” – “Mәn
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68