Page 62 - Patriarxın payızı

dığından, xәrclәdiyi hәr qәpiyi, yemәyinin qalığını belә,
lәnәtә gәlmiş әcnәbilәrin öz hesab kitabçalarına qeyd
etmәsindәn gileyli-gileyli danışır, qeybәt qılıb ürәyini
boşaldırdı; bu yaxınlarda isә deyirdi, zirehli gәminin
komandiri, başa düşmәk olmurdu, astronomlar idi, ya
xәritәçilәr idi, kimlәr idisә, sürüyüb özüylә saraya
QABRİEL QARSİA MARKES onu adam yerinә qoymadan, dinmәz-söylәmәz yeröl -
gәtirmişdi, onlar ona Allahın salamını belә vermәmiş,

çәnlәrlә otaqları eninә-uzununa ölçә-ölçә, ağızlarının
içindә nә isә hesablaya-hesablaya onun üstünә tәrcümәçi
vasitәsilә: “Çәkil burdan! İşığın qabağını kәsmә! Mane
olma!” – deyә çımxırmışdılar, o da göstәrişlәrә sakitcә
әmәl edәrәk “çәkil” deyәndә çәkilmiş, işığın qabağını
kәsmәmәk, әl-ayağa dolaşıb mane olmamaq üçün az qala
küncә qısılmışdı, gәlәnlәr isә elә hey ölçüb-biçir, onu
burdan-ora, ordan-bura qova-qova hәr şeyi, hәtta eyvan -
ların hәr pәncәrәsindәn içәri dolan işığın düşmә
dәrәcәsini belә, hesablayırdılar. Hәlә bu harasıdır, ana!”
Sonra mәlum oldu ki, onun iki mәşuqәsini dә saraydan
qovub çölә atıblar, çünki admiral qrinqonun fikrincә, “bu
әyrimçә qızlar prezidentә layiq deyilmişlәr…” Bu
sәbәbdәn prezident elә vәziyyәtdәydi ki, xudahafizlәşib
evdәn çıxanda qәfildәn çönüb özünü boş otaqlara
salmasını, orada qabağına keçәn qulluqçularla gizlәnqaç
oynamasını hiss edәn anası quşları didişdirib qarma-
qarışıqlıq saldı ki, yarıqaranlıq otaqlardan eşidilәn
biabırçı sәslәr – oğlunun yalvarışları, qulluqçunun boğuq
sәslә pıçıldadıqları: “Əl çәkin, yoxsa ananıza deyәrәm!” –
sözlәri quşların cikkiltilәri, qanad şıppıltıları içindә әriyib
itsin ki, qonşular bu işdәn xәbәr tutmasın; Bendisyon
Alvarado qanadlı ev sakinlәrinin halına acı madan yazıq
quşları elә hey çimdiklәyirdi ki, sәslәrini kәsmәsinlәr,
bircә heç kim oğlunun qaynar nәfәsini – qadınları
62 soyundurmadan, özü dә soyunmadan, küçük kimi zin -
gildәyib, acı tәnhalığın göz yaşları yanağını islada-islada,
özünü ayaqüstü rahatlayan bu kәmhövsәlә, zәif kişinin