Page 50 - Patriarxın payızı

kimi keçsinlәr. “Lap üzü qәdimdәn bәri adamlar saray
pәncәrәlәrindәn vıyıltıyla içәri dolan soyuq mart külәyini
“sülh vә әmin-amanlıq külәyi” adlandırmışdılar, mәnim
generalım, hәtta uzun illәrdәn bәri qulağınızı yoran o
uğultunun da sülh vә әmin-amanlıq sәsi olduğunu tәsdiq
etmişdilәr, – generalın şәxsi hәkimi elә belәcә dә
QABRİEL QARSİA MARKES amanlıq sәsidir, mәnim generalım!” Hәmin o gündәn,
demişdi. – Qulağınızda uğuldayan bu sәs sülh vә әmin-

ölüb-dirildiyi o taleyüklü gündәn sonra yerdә vә göydә,
әtrafda nә vardısa, hәr şey sülh vә әmin-amanlıqdan,
ümumi firavanlıqdan xәbәr vermәyә başlamışdı, o özü
dә buna sidq-ürәkdәn inanmışdı, inanmışdı ki, artıq әmin-
amanlıq vә firavanlıq dövrü gәlib çatıb… Vә bir gün
buna o dәrәcәdә inanmışdı ki, növbәti dekabr ayında, öz
aralarında әttökәn, saxta qohum-qardaşlıq münasi bәtlәri
yaratmış keçmiş diktatorların miskinliyindәn zövq almaq
üçün dağın başındakı hәmin evinә yollanmışdı,
diktatorlar onu görәn kimi domino oyununu yarımçıq
kәsmişdilәr, biri isә ovcunda qalan daşları göstәrәrәk:
“Tutaq ki, mәn altı qoşayam, kütbeyin konservatorlar
tutaq ki, üç qoşadır… amma keşişlәrlә masonların gizli
fırıldaqlarını nәzәrә almamışam…” – demişdi. İndi bu
qo ca çaqqala nә deyәsәn? Sonra o biri tula çәrәnlәmәyә
başlamışdı ki, “bax, bu qәndqabı, tutaq ki, prezident
sarayıdı, düşmәn isә dörd yüz metr mәsafәdәn külәyin
istiqamәtiylә buranı atәşә tutub vә külәk bu sәmtә
әsmәsә, düşmәn güllәsi saraya çata bilmәz. Vә indi siz
mәni bu vәziyyәtdә görürsünüzsә, bu, cәmi-cümlәtanı
sәksәncә santimetrin işidi. Bәdbәxtliyә bir bax!..” Sabiq
diktatorların әn inadkarları belә bu uzunmüddәtli sür -
gündәn mәnәn sınmış, olan-qalan ümidlәrini dә itir miş -
dilәr. Bircә o ümidlә yaşayırdılar ki, aradabir üfüqdә
sezilәn – tüstüsünün rәngindәn, fit sәsindәn tanıdıqları
50 doğma gәmilәrini görüb limana enәcәk, yağış başlarına
döyә-döyә zibil yeşiklәrindә eşәlәnәcәk, dәnizçilәrin
yemәk bükmәk üçün istifadә elәdiklәri qәzet parçalarını