Page 38 - Patriarxın payızı
P. 38

keçәcәk hәyatının acısını duya-duya elәmişdisә dә, bu
               kәdәr onu heç dә karıxdırmamışdı, meyitlә apardığı
               әmәliyyat boyu özündәn bircә iz belә qoymamışdı; bir
               vaxt görücü-falçı qadının suyun aynasına baxıb qulluq -
               çuların onun ölüsünü hansı vәziyyәtdә tapacağı barәdә
               dediklәri dә yadından çıxmamışdı. Onu hәlә o vaxt falçı
           QABRİEL QARSİA MARKES  medalsız hәrbi-sәhra geyimindә, uzunboğaz çәkmәsinin
               qadın deyәn kimi, öz әcәli ilә öldüyü vәziyyәtdә – orden-

               sol tayında qızılı mahmızı ilә döşәmәdә üzüqoylu, üzünü
               balışa basıbmış kimi, ovuclarına sıxıb uzandığı yerdә
               tapmalıydılar… İşin qәribәsi isә o oldu ki, heç nә onun
               gözlә diyi kimi olmamışdı; heç kim onun öldüyünü tәsdiq
               elәmәmişdi, rejiminә sadiq qalanlar sәbirlә nәyisә
               gözlәyir, xәlvәt mәşvәrәtlәr aparır, aralarında nә isә gizli
               razılaşmalara gәlirdilәr. Üstәlik, onun ölümü barәdә
               gәzәn şayiәlәrin qarşısını da nәyә görәsә alırdılar, bizim
               hamımızı inandırmaq üçün ki, generalın anası Bendisyon
               Alvarado yaslı deyil, arvadı alış-veriş yerlәrindә görün -
               mәyә mәcbur edirdilәr. “Əynimә güllü paltar keçirib
               mәcbur elәdilәr ki, lazım oldu-olmadı, әlli cür cıncıq-
               mın cıq, quş lәlәkli şlyapa, daha ayrı zir-zibil alım, senyor,
               yәni hamı görsün ki, heç bir dәrdim yoxdu, guya xoş -
               bәxtәm. Ha deyirdim ki, a bala, indi bazarlıq vaxtı deyil,
               matәm vaxtıdı, indi ölkә göz yaşı içindә boğulmalıdı. Axı
               mәn mәsәlәnin nә yerdә olduğunu bilmirdim, elә
               bilirdim, ölәn oğlumdu, bu hәrbçilәr isә durduğum yerdә
               fotoşәklimi çәkirdilәr, çәkә-çәkә dә mәni mәcbur
               elәyirdilәr ki, gülümsәyim, özü dә deyirdilәr ki, vәtәn
               naminә belә lazımdı, senyor!”
                   Hәmin dәqiqәlәr general öz xәlvәt otağında gizlәnib
               hәyәcan vә çaşqınlıqdan üzülә-üzülә özünü yeyib-
               tökürdü: “Nәyә görә, lәnәt şeytana, mәnim ölümümdәn
               sonra bu dünyada heç nә dәyişmәdi? Axı necә ola bilәr
          38   ki, günәş elә әvvәlki kimi batır, çıxır, heç yanda büdrәmir
               dә? Axı niyә, ay ana, niyә bazar günü elә bazar günü qay -
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43