Page 42 - Patriarxın payızı

sürüyürdülәr… “Bax gör, ana, gör mәni neylәdilәr…” –
deyә pıçıldayırdı, küçә boyu meyitә tüpürәn camaatın
sulu tüpürcәyini bütün vücuduyla, dәrisinin hәr toxu -
masıyla hiss elәyir, eyvanlardan tәpәsinә tökülәn sidiyin
üfunәtini canında duyurdu… Onda generalın bәdәnini acı
xәcalәt tәri basmışdı, sonra get-gedә bu xәcalәt dәhşәtli
QABRİEL QARSİA MARKES bilәrdilәr... Belә olan halda әtini itlәr didәcәkdi, bәdәnini
qorxu hissi ilә әvәz olunmuşdu: onu şaqqalaya da

qarğa-quzğun dәlik-dәlik elәyәcәkdi vә bütün bu müsibәt
onun ölümünә qurulan bu bayram şәnliyinin gurultulu
tәntәnәsi olacaqdı!
Bu dәhşәtli bayram qasırğası sovuşub ötәndәn sonra
generalın otağı çöldә çalınan müxtәlif musiqi sәslәriylә
dolmuşdu. Külәk әsmәsә dә, musiqi sәdaları şәhәrin dörd
bir yanından axıb içәri dolurdu…. O isә öz tәnha, xәlvәt
otağına çәkilib orada gicәllәnir, milçәklәri havadaca
tutub ovcunda boğur, qulağına qonub fikrini cәmlәmәyә
mane olan mığmığaları da belәcә, ovcunda sıxıb
öldürmәyә çalışır, üfüqdә közәrәn yanğının işığına, yaşıl
işığı dәqiqәdәbir yanıb sönә-sönә pәncәrәnin taxta millәri
arasından içәri süzülәrәk onu zolaqlı pәlәngә oxşadan
mayaka baxır, çöldәn eşidilәn sәslәrә diqqәt kәsilir,
hәyatın qaynar nәfәsini, onsuz keçәn gündәlik hәyatın –
fövqәladә ölümü adilәşib әsrlәrin minlәrlә ölüsünün adi
ölümünә çevrildikcә dincәlib-rahatlanıb özünә qayıdan
hәyatın havasını duyur, tәdricәn adsız-ünvansız әbәdiyyәt
bataqlığında әriyib yoxa çıxdığını hiss edirdi. Sonra
necәsә qәfildәn general ölümünün üstünә çımxırıb: “İtil
cәhәnnәmә, heyvәrә!” – dedi vә xәlvәt otağından bu
fikirlә çıxdı ki, artıq vaxtdı, gizlәnmәk mәqamı bitdi.
Ayağını sürüyә-sürüyә, sökülüb-dağılmış zallarla – ölü
güllәrin, şam yanığının iyindәn baş çatlayan qaranlıq
xarabalıqlarla gәzib-dolaşdı, Nazirlәr Kabinetinin iclas
42 salonuna çatıb qapını itәlәdi vә tüstüdәn göz gözü
görmәyәn bu qaranlıq otağa daxil oldu… uzun, qәdim
stolun әtrafı xırıltılı adam sәslәriylә uğuldaşırdı... dünәn -