Page 43 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

dәn bәri axtardığı, görmәk istәdiyi adamların hamısı
budur, buradaydı... Federasiya uğrunda qazandıqları qәlә -
bәni pula dәyişәn liberallar, bu qәlәbәni onlardan satın
alan konservatorlar, yüksәk rütbәli generallar, üç nazir,
arxiyepiskop vә sәfir Şnotner – hamısı, hamısı buradaydı!
Bir tәlәdә! Bir neçә dәqiqә әvvәl hәmin bu adamlar öz
çılğın çıxışlarıyla hamını bir әsrlik despotizmә qarşı
mübarizәdә birliyә çağırırdılar, amma özlәri ömürlәri
boyu bütün işlәrdә ona züy tutmuşdular, indi dә başları
bu murdarlığa o qәdәr qarışmış, gözlәri elә qızmışdı ki,
heç biri o dünyadan xortlayıb gәlәn prezidenti görmәdi...
Onda o, yumruğunu stola çırpıb: “Demәk, belә?!” – dedi
vә zәrblә çırpdığı yumruğunun stola dәymәyi ilә stolun
әtrafındakıların göz qırpımında, çığır-bağırtıyla yoxa
çıxmaqları bir oldu. Ortada siqaret kötüyü ilә dolu
külqabılar, qәhvә fincanları, arxası üstә aşan kreslolar,
bir dә hәrbi sәhra geyimli, balaca, tәmkinli general
Rodriqo de Aqilar qalmışdı. O, tәk qoluyla otağın orta -
sından pәrdә kimi asılan tәnbәki tüstüsünü qovub
döşәmәni göstәrәrәk: “Yerә uzanın, mәnim generalım! –
dedi. – İndicә atәşfәşanlıq başlayacaq”. Bizim general
özünü yerә, әziz dostunun yanına atmağı güclә çatdırdı
vә “Qiyamçılardan biri dә sağ qalmamalıdır!” әmrini
xüsusi dәqiqliklә yerinә yetirәn prezident qvardiyasının
qanlı bayramı, әzәmәtli ölüm şәnliyi başladı… “Əmriniz
yerinә yetirildi, mәnim generalım, çöl qapısından aradan
çıxmaq istәyәnlәri pulemyotla aşsüzәnә döndәrdilәr,
pәncәrәdәn atılanlar havadaca yaxalandı, yaxınlıqdakı
evlәrdә gizlәnәnlәr isә qumbara tüstüsündә boğuldular”.
“Cәzadan qurtulanlar әsrin sonunadәk qorxunc düşmәn
elan olunsun!” prinsipinә әsasәn, adda-budda sağ qalan
yaralıları yerlәrindәcә güllәlәdilәr. Bütün bu haqq-hesab
baş verәn zaman o, general Rodriqo de Aqilardan iki
addım aralıda, döşәmәdә üzüüstә uzanaraq sәbirlә qum - 43
baraların sәsini dinlәyir, hәr partlayışdan sonra pәncә -
rәlәrdәn içәri yağan şüşә qırıntıları, divarlardan qopan