Page 186 - Patriarxın payızı
P. 186
general Letisiya Nasarenoya dәymәdi, qadını uzun
müddәt uşaq heyrәtiylә gözdәn keçirәrәk onun inanılmaz
dәrәcәdә dәyişdiyinә, bәdәninin gömrüyün barakında
gördüyü hәmin bәdәnә qәtiyyәn bәnzәmәdiyinә tәәccüb
elәdi... Letisiyanın saçları burulmuş, bәdәninin bәzi
yerlәri qırxılmış, әllәrinin, ayaqlarının dırnaqları qırmızı
QABRİEL QARSİA MARKES kirpiklәrinә sürmә çәkilmiş, dәrisinә әtriyyat vurulmuşdu
lakla laklanmış, dodaqları, yanaqları boyanmış,
deyә ondan sirli, cazibәdar heyvan iyinin әvәzinә şit
kosmetika qoxusu gәlirdi. Bütün bu kosmetika sanki bu
bәdәnin çılpaqlığını itirmişdi… “Heyvәrәlәr hәr şeyi
korlayıblar, dәrdә bir bax!” O elә hey Letisiyaya, onun
narkotik yuxudan keyiyәn üzünә, yavaş-yavaş yuxu
bataqlığından çapalayıb çıxa-çıxa oyanmasını müşahidә
edir, qadının tәdricәn oyandıqca әtrafa baxmasına tamaşa
edirdi. “Bu mәni dәli edәn, ağlımı başımdan çıxaran
Letisiya Nasareno idi, ana!” O gün Letisiya miçәtkәnin
çәkisiz dumanı xatırladan torları arasında ona zillәnәn
daş kimi donuq qocanı görәndә vahimәdәn dik atıldı…
izaholunmaz ağır sükutun dәhşәtindәn dili tutuldu…
yaşının vә hakimiyyәtinin hәddi-hüdudu bilinmәyәn
qocanın hәmin an ondan da çox qorxuya düşdüyünü isә
hiss etmәdi… hәmin mәqam qoca özünü qadınla ilk
tәmasda olduğu әlamәtdar gündәn dә tәnha vә kömәksiz
hiss etmәyә başlamışdı, bir vaxtlar әsgәrlәrin әylәndiyi
bir küçә qadınının çayda çimdiyini görәndә düşdüyü
çaşqın vәziyyәtdәn betәr günә qalmışdı… onda o qadını
heç әmәlli-başlı görmәmişdi dә, bircә sәsini eşitmişdi;
qadının suyun altına girib-çıxdıqca inәk kimi fınxırıb
tәngimәyinә qulaq kәsilir, bәdәninin hüdudsuz nәhәng -
liyini tәsәvvüründә canlandırır, qaranlıqda onun tәnha,
sirli gülüşünü eşidir, suyun soyuqluğundan uçunan
bәdәninin hәzzini duyurdusa da, üç müharibә iştirakçısı
186 olub artilleriya leytenantı rütbәsi almasına baxmayaraq,
qadın görmәdiyindәn iflic vәziyyәtdә yerindәcә donub-
qalmışdı… vә çox keçmәmiş, ömrünün axırınadәk elә