Page 185 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

evinәcәn ömrünün bir hissәsinә çevrildi, son, ürәksıxan
xәyalların yaddaş uçurumla rın da әriyib-itәn vaxtlaracan
xatirindә yaşadı… yaddaşını itirәndәn sonra isә bu simanı
tәsәvvüründә canlandırmaq üçün ensiz kağız zolağında:
“Mәnim ruhumun Letisiya Nasarenosu, bax gör, sәnsiz
nә hala düşdüm…” sözlәrini yazdı; o, kağız zolağını beçә
balını gizlәdiyi xәlvәti divar mücrüsündә saxlayır,
aradabir onu heç kimin görmәdiyinә dәqiq әmin olanda
çıxarıb bir dә oxuyur, sonra bürmәlәyib yenidәn gizlәdir
vә yenә hәmin o unudulmaz, şәffaf yağışlı günü –
Letisiya Nasarenonun vәtәnә әmrsiz-filansız qaytarıl -
dığını bildiyi zaman keçirdiyi gözәl anları yaşayırdı…
Bomboz yük gәmisi üfüqdә itdikcә әvvәl dodaqaltı,
sakitcә: “Letisiya Nasareno…” – pıçıldadı, sonra ucadan:
“Leti siya Nasareno!..” – qışqırdı ki, bu adı unutmasın vә
elә bircә bu çığırtı prezidentin tәhlükәsizlik xidmәtinin
Letisiyanı Yamayka monastırından oğurlayıb vәtәnә
qaytarması üçün kifayәt etdi. Letisiyanı ağzını dәsmalla
bağlayıb, әyninә qolsuz köynәk geyindirib şam
ağacından yığılıb künclәri qatranla möhürlәnmiş, üstündә
qara hәrflәrlә: “Şüşә! Üzüyuxarı! Toxunmaq olmaz!”
yazılmış taxta yeşiyә – konteynerә soxdular. Prezident
zirzәmisinin şampanlarından içmәk üçün istifadә
olunacaq iki min sәkkiz yüz büllur badәni ölkәyә
rüsumsuz keçirmәyә icazәsi olan bu konteyner gәmi
gömrükxanasının zirzәmisindә saxlanılırdı.
Güclü yuxu dәrmanlarıyla yatırılmış Letisiya oradan
birbaş saraya gәtirilmiş vә çılpaq vәziyyәtdә cansıxıcı
fәxri qonaqlar üçün yataq otağının çarpayısına
uzadılmışdı. General sonralar da onu elә o vәziyyәtdә –
günorta saat üçün ağappaq işığında, miçәtkәnin altında
çılpaq uzandığı halda xatırlayırdı… Letisiya bu yatağa
müxtәlif vәziyyәtlәrdә vә vaxtlarda yatırılan yüzlәrlә
qadın kimi – bura heç bir istәyi olmadan salınan, lüminal 185
içirildiyindәn letargiya vәziyyәtinә düşüb hәmin yuxulu
halda da ona tәslim edilәn qadınlar kimi yatmışdı. Onda