Page 171 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

görә, hәtta bir dәfә kimisә kafirliyinә görә tәpiyinin altına
salmışdı. “Onlar bir-birini o ki var yumruqladılar! İndi
nә әmr edirsiz, nә edәk, mәnim generalım?” Əmr gәldi
ki, dalaşanları ayırmayaq, әksinә, onların dava dairәsini
bir az da genişlәndirәk ki, rahatca vuruşsunlar. Vә
bilirsiz, nә oldu?! “Kahin qalib gәldi, mәnim generalım!”
“Kahin? Mәn elә dә bilirdim. Əsl kişidi!” O hamının
zәnn elәdiyi kimi elә-belә, adi adam deyildi, Apostolik
nunsiaturada keçirdiyi bütün keşmәkeşli illәrdә öyrәnә
bilmәdiklәrini o hәmin o qızğın gecәlәrdә öyrәnmişdi;
yağışlı gecәlәrin birindә isә prezidentin sayıq tәhlükә -
sizlik xidmәtini aldatdığını zәnn edәrәk gizlicә gedib-
çıxdığı kәndin kәnarındakı qaramat malikanәdә daha
nәlәrisә başa düşmüşdü... Hәmin gecә o, tavandan
şırhaşırla süzülüb tökülәn yağışın altında islana-islana,
qorxudan titrәyә-titrәyә, bütün malikanәni әlәk-vәlәk
elәyә-elәyә künc-bucaqları gözdәn keçirmiş vә Ben -
disyon Alvaradonun öz qulluqçuları üçün ayırdığı – dörd
bir yanını zәhәrli çiçәklәr basmış yataq otağında әsim-
әsim әsmişdi... “Axı o çox xeyirxah qadın idi, çox tәva -
zökar idi! Qulluqçularının yatağına çit döşәkağılar
sәrdirir, özü isә sınıq-sökük әsgәr çarpayısında, qupquru
hәsirin üstündә yatırdı, onlara öz gәzinti paltarlarını –
ölkәnin bir nömrәli xanımının paltarlarını geymәyә icazә
verirdi; qulluqçular vannada yuyunanda onun әtirli
duzlarından istifadә edir, arvadın başı işә qarışanda –
quşlarının lәlәklәrini rәnglәyәndә, odunlu sobada tәrәvәz
şorbası bişirәndә, qonşularına lazım olacaq şәfqәtli otlar
әkәndә – çılpaq bәdәnlәriylә bürünc şir ayaqları üstә
dayanan yekә vannanın rәngli köpüyündә әsgәrlәrlә
mazaqlaşırdılar. Gecәlәr isә onu yuxudan oyadıb:
“Mәdәm sancıdan doğranır, senyora!” deyirdilәr; arvad
1
da ayağa qalxıb xәstәyә çeynәmәk üçün kres toxumları
verirdi; “Oğlumun gözlәri çәplәşir!” – vә arvad hәmin an 171

1 Kres – çoxillik bitki