Page 161 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

olmadığı kimi, buna da kiminsә şübhә elәmәyә cәsarәti
çatmazdı.
Vә günlәrin bir günü, gecәnin bir yarısı, bu mәm -
lәkәtin gözdәn-könüldәn uzaq, sakit bir yerindә sanki
Nuh әyyamından qalmış yelkәnli gәmi peyda oldu…
avarlarını suda şappıldada-şappıldada, göyәrtәsindә ara-
sıra yanan işıqlarıyla qaranlıqlarda görünüb yox oldu;
sahil әhalisi keçmiş, gözәl günlәrin yenidәn geriyә
döndüyünü zәnn edәrәk gәmini bayram tәbillәrini vura-
vura qarşıladı, yer-yerdәn: “Yaşasın әsl kişi!” – qışqı -
rıqları eşidildi. – Haqq naminә geri qayıdana eşq olsun!”
Sonra camaat suya doluşub üzә-üzә gәmiyә can atdı ki,
cürbәcür şirәli meyvәlәri vә yemәklәri ora çatdırsın.
Onlar gәminin naxışlı haşiyәli mәhәccәrlәrinә dırmaşıb
göyәrtәyә soxulurdular ki, gәtirdiklәri nemәtlәri vәtәnin
taleyini, adәtәn, domino oyunlarında hәll edәn dövlәt
başçısının ayaqları altına düzsünlәr, amma onları da
sudan çıxarıb tabutun önünә çәkib gәtirdilәr, camaat
heyrәt içindә, daş duz vә buz qırıntılarıyla bәzәdilmiş
tabutun qarşısında donuxub qalırdı; tabutu prezident
kayutunun tәn ortasında, dörd tәrәfi güzgülü otaqda
qoymuşdular ki, güzgülü divarlarda birә-on çox görün -
sün. Belәcә, bu qәdim gәzinti gәmisi zamanın yuyub Yer
üzündәn sildiyi adda-budda adaların yanından ötüb keçә-
keçә bir neçә ay elә uzun-uzadı sәyahәt elәdi ki, axırda
saysız-hesabsız axınların töküldüyü vahimәli, sulu
cәngәlliklәrdә – hәmişәyaşıl çiçәklәrin ağlı başdan
çıxardığı, zamanın qurtardığı bir yerdә azıb-qaldı vә elә
oradaca – dünyanın qurtaracağındakı dayazlıqda lövbәr
salıb dayandı, taxta çarxlarının pәrlәri qızılı qumda
xırçıldayıb sındı, gәmi yarıyacan lehmәyә batdı,
döyülmüş buz da, daş duz da әriyib axdı, mәrhumәnin
meyiti şişib taxta tilişkәlәrin arasında yırğalanmağa
başladı. “Vә elә hәmin an möcüzә baş verdi, mәnim 161
generalım! Mәhz hәmin dәqiqә baxıb gördük ki, o,
gözlәrini açdı… gördük ki, onun gözlәri yanvarda açılan