Page 159 - Patriarxın payızı
P. 159

PATRİARXIN PAYIZI

          dәfә monastırın daim bağlı darvazaları taybatay açıldı,
          atlı әsgәrlәr hinduları mal-qara sürüsü kimi mәbәdin
          qapılarına sarı qovdu, camaatı tüfәng qundaqlarıyla döyә-
          döyә itәlәyib monastırın içinә saldılar… içәridәki camaat
          pәncәrәlәrin şәbәkәli şüşәlәrinin rәnglәrindәn sıxıla-
          sıxıla, zәrxara geyimli doqquz yepiskopun mәrhumәnin
          ruhuna oxuduqları dualar altında döyüküb qaldılar. Kilsә
          xoru “Tanrı dәrgahına yollan” ayinini oxuyur, mәbәdin
          çölündә yağan yağış bir vaxtlar hökmdar olacaq uşağın
          doğulduğu gün tәzәcә cücәrmәyә başlayan hәmin
          әtirşahları sulayır, monastır xadimәlәri şәrab, donuz
          qabırğası, tәsbeh, içinә müqәddәs su doldurulmuş şüşәlәr
          satır, hәr pationun daşdan hörülmüş girәcәyindә şıdırğı
          alver gedir, yemәkxanalarda musiqi çalınır, arakәs mә -
          lәrdә rәqs edirdilәr... bu, ucu, sonu görünmәyәn bir bazar
          günü idi… uzun illәrdәn bәri gözlәnilәn bayram şәnliyi,
          axır ki, gәlib çatmışdı; bu bayram Bendisyon Alvarado-
          nun gümrah vaxtlarında oğlunun ardınca federasiya
          uğrunda mübarizәyә getdiyi hәmin gizli cığırlarla,
          dumanlı dәrәlәrlә irәlilәmәkdәydi… Hәmin o odlu-
                                                   1
          alovlu müharibә illәrindә oğlu tersiananın odlu titrәt -
          mәsindәn yerә yıxılanda anası onu ordu atlarının tapdağı
          altında qalıb әzilmәyә qoymamışdı; namәlum, yad dәniz
          sahillәrindә yaşayan әhalini gözlәyәn qaçılmaz tәh -
          lükәlәri әvvәlcәdәn duymağı da oğluna anası öyrәt mişdi;
          arvad vitse-kralların abidәlәrindәn, ümumiyyәtlә, hey -
          kәllәrdәn, bir dә xәrçәnglәrdәn çox qorxurdu, nәyә
          görәsә bu fikirdә idi ki, xәrçәnglәr körpәlәrin göz yaşını
          içir. Hәmin taleyüklü gecә isә boz yağışlar dumanı içindә
          әriyib-itәn nәhәng Hökumәt Evinin binasını görәndә
          arvadın hәyәcandan әl-ayağı titrәmiş, nә vaxtsa elә hәmin
          bu binada – oğlunun üzüüstә döşәmәyә düşüb qәzәbdәn
          boğula-boğula: “Sәn hara ilim-ilim itdin, ay ana,  lәnәt
          şeytana? Bu seyrәk kol-kosun içindә necә azdın? İndi    159


          1  Tersiana – hәr üç gündәn bir tutan titrәtmә xәstәliyi
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164