Page 130 - Patriarxın payızı

ayın qaranlıq zülmәtinә öyrәşmiş gözlәri günәş işığından
tutula-tutula, sәrsәm çәpişlәrtәk hara gәldi qaçışdığını
görәndә anlamışdı… Uşaqlar işıqda azmışdılar… sayca
çox olsalar da, elә bir vәhdәt tәşkil edirdilәr ki, general
bu uşaqların hәr birini ayrı-ayrılıqda, iki minә yaxın
müxtәlif uşaq kimi yox, minsifәtli nәhәng heyvan
QABRİEL QARSİA MARKES qoxuyur, yeraltı sular kimi uğuldayırdılar. Bu heyvanı
cildindә görmüşdü… onlar yanıq yun vә nәcis iyi

dәrhal mәhv edilmәkdәn mәhz minsifәtli olması
qorumuşdu, o sәbәbdәn ki, bu saysız-hesabsız hәyatın
hamısını yer üzünü lәrzәyә salmadan qırmaq mümkün
deyildi. “Heç nә elәmәk olmur, lәnәt şeytana!” Lakin
nәsә elәmәk lazım idi vә o, ali komandanlığın üzvlәrinin
hamısını yanına çağırtdırdı; on dörd hәrbi komandan vә
sәrkәrdә dәhşәtli qorxu içindә olsalar da, onun qarşısında
cәsur vә zәhmli görünmәyә çalışırdılar. General hәrb -
çilәrin hәr birinin gözünün içinә zillәnib gördü ki, onlar
әlbir, o isә tәkdir, sonra başını dik tutub qәtiyyәtli sәslә
onları hәrbi qüvvәlәrin namuslu adının vә şәrәfinin şübhә
altına alındığı bir zamanda hәdsiz zәruri olan birliyә
çağırdı. Qәtiyyәtlә bildirdi ki, sәrkәrdәlәrinin tәqsirsiz
olduğuna zәrrә qәdәr şübhә etmir vә yumruqlarını
sıxaraq masanın üstünә qoydu, bununla da nagüman -
lığını, bütün vücudunu sarmış titrәtmәni gizlәyә bildi. O,
hәrbçilәrә öz postlarında qalmalarını, vәzifә borclarını
hәmişәki sәy vә qeyrәtlә yerinә yetirmәlәrini, nüfuzlarını
itirmәkdәn qorxmamalarını әmr etdi: “Hesab edin ki, heç
nә olmayıb, senyorlar, iclas bağlı elan olunur, hәr şeyә
görә mәn cavabdehәm!” Bundan sonra uşaqları qaladan
çıxarıb furqonlara mindirdilәr vә gecәnin zülmәtindә
ölkәnin ucqar, kimsәsiz bir әyalәtinә göndәrdilәr… ertәsi
gün isә o, tәntәnәli surәtdә rәsmi bәyanat verәrәk bildirdi
ki, ordunun qapalı yerdә saxladığı uşaqlarla bağlı
130 söhbәtlәr hәyasız bir yalandır, hökumәt heç kәsi hәbsdә
saxlamır, ümumiyyәtlә, ölkәdә bir nәfәr dә mәhbus yox-
dur, dustaqxanalar bomboşdur, kütlәvi hәbslәr haqda söz-