Page 126 - Patriarxın payızı

xanalarda xırıd elәyirdi. Baş qәrargahın zabitlәri isә öz
ehtiyaclarını sәfir Uorrenin әrazi sularımızda qeyri-
mәhdud balıqçılıq hüququ әvәzindә ixtiyarımıza verdiyi
әlahiddә istiqrazlar hesabına bәrpa işlәri üzrә proqram
çәrçivәsindә ictimai tikintinin podratları hesabına
ödәyirdilәr. “Əşi, cәhәnnәmә ki, qoy köpәnәcәn basıb
QABRİEL QARSİA MARKES vә sonradan heç kimin bir daha görmәdiyi gәnc
yesinlәr!” – deyib bir vaxtlar kabinetindәn yola saldığı

xәyalpәrvәrlә söhbәtini, ona ovcundakı rәngli şüşә kürә -
ciyi – hansısa uşaq oyununda “kanika” adlandırılan әş -
yanı göstәrәrәk dediyi: “bu kimdәdirsә, sahibi dә odur...”
sözlәrini xatırlayırdı.
O, ölkәdә gedәn bәrpa işlәrindәn ruhlanmışdı, bu
işlәrlә şәxsәn özü mәşğul olur, әn kiçik detalların belә
mahiyyәtinә varır, hakimiyyәtinin ilk illәrindә olduğu
kimi, hәr şeyi tәkbaşına hәll edirdi; seldәn sonra lehmә
palçıqla örtülmüş şәhәr küçәlәrindә qәfildәn bataqlıq
çәkmәlәrindә vә şlyapada peyda olur, şәhәrin öz istәyinә
uyğun şәkildә bәrpa edilmәsinә göz qoyurdu; istәdiyi dә
o idi ki, şәhәr – suyun altında boğulmuş bir yalqızın yu -
xu da görә bilәcәyi vәziyyәtdә dirçәldilsin. O, zavallı
yalqızın yuxuda gördüyü hәmin şәhәri – millәt atasının
şöhrәtini göylәrә ucaldacaq әzәmәtli, qәnirsiz şәhәri ov-
cunun içi kimi apaydın tәsәvvür edir, inşaatçılara gös -
tәrişlәrini verirdi: “Bu qüllәni iki metr dә ucaldın ki,
oradan okean gәmilәrini görmәk olsun…” Vә dәrhal
qüllә iki metr ucaldılırdı; әmr edirdi: “Bu çayın axarını
әks sәmtә çevirin…” vә buyruğu dәrhal yerinә yetirilirdi;
o, melanxoliyanın, qәm-qüssәnin nә olduğunu unut -
muşdu, başı tikintiyә elә qarışmışdı ki, bir an belә
dincәlmәk bilmirdi; dövlәt işlәrindәn o qәdәr uzaq l aş -
mışdı ki, uşaqlarla bağlı bir problem eşidәndә elә bil
başına qaynar su әndәrdilәr. “Bәs bu uşaqları neylәyәk?” –
126 deyә soruşan yavәri bu sualı vermәyәydi kaş… lakin sual
ve ril mişdi vә elә bil generalın başına qaynar su әndәr -
mişdilәr, o, indicә göydәn düşübmüş kimi: “Lәnәt şey -