Page 120 - Patriarxın payızı

gecәnin zil qaranlığında gözdәn itirdi… diri-diri
basdırılmış vitse-kralların, dәrddәn öl müş arxiye pis -
kopların qәbir daşları solğun ilğımlarla işarır, Böyük
Admiralın boş sәrdabәsi – üzәrindә üç karavella hәkk
edilmiş sarkofaqın qraniti par-par parıl da yırdı… bu
mәqbәrәni o, Böyük Admiralın sür-sü mü yünün әbәdi
QABRİEL QARSİA MARKES Mehrabın arxasındakı kanalla üzüb kilsәnin iç hәyәtinә
olaraq bizim ölkәdә uyuması mәqsәdilә tikdirmişdi.

çıxdılar; bura işıqlı akvariuma bәnzәyirdi, dibi o baş-bu
başa şütüyә-şütüyә, suyun içinә düşmüş günә baxan
zoğlarını yeyәn balıq sürülәri ilә dolu idi… Prezidentin
avarı gәmisi daha sonra zahidlәrin ürәk sıxan mәskәninә –
Biskay rahiblәrinin monastırına sarı yönәldi vә gәmidә
oturanlar suyun altında qalmış boş hücrәlәri, hovuza
çevrilmiş musiqi salonunun ortasında klavi kord ların 1
sәssizcә yırğalandığını, lal suyun altında qalmış monastır
yemәkxanasında isә qızları – monastırın bütün rahib lәrini
gördülәr… hamısı uzun masanın arxa sında otur duqları
yerdә boğulub ölmüşdü… gәmi eyvanın girәcәyindәn
keçib monastırı tәrk elәyәndә isә hamı heyrәt içindә
baxıb gördü ki, şәhәrin yerindә, mavi sәmanın altında
nәhәng göl lәpәlәnir. “Olsun ki, qasırğa mәni “Manuela
Sançes” adlı әzabdan qurtarmaq üçün qopdu, lәnәt
şeytana! Bu Allah-taalanın nә vәhşi üsulları varmış…
Onunla müqayisәdә biz quzuymuşuq!..” – dü şündü,
şәhәri içindә dәfn etmiş bulanıq gölә – üstü ölü toyuqlarla
örtülmüş, üzәrindә yalnız kilsә günbәzinin, bir dә mayak
fәnәrinin göründüyü ucsuz-bucaqsız, qaramtıl sulara,
bölgә vitse-krallarının daş saraylarının günәşli eyvan -
larına mәmnunluqla tamaşa etdi; bir vaxtlar qul alveri
gedәn liman әrazisindә qasırğadan xilas ola bilmiş bir
ovuc adamın sığındığı adda-budda adacıqlar gözә
dәyirdi; adamlar heyrәt içindә böyürlәrindәn asta-asta
120 üzüb keçәn kiçik, avarlı gәmiyә, Sarqas dәnizinin qırmı -

1 Klavikord – dördbucaq şәklindә qәdim fortepiano