Page 116 - Patriarxın payızı

görә dә zavallı Ponsionun cәsәdini bütöv halda dәfn
etmәk mümkün olmadı – bax o belә adamdı”. Keçmiş
günlәrindәn qalan bu sayaq xatirәlәr beynindә dolaşıb
onun qanını bir az da qaraldır, ağrılı düşüncәlәr ürәyini
sıxır, onu hövsәlәdәn çıxarırdı; düşünürdü ki, demә,
hakimiyyәtinin qatı bildiyi cövhәrindә xeyli miqdarda su
QABRİEL QARSİA MARKES miskin bir cadu-ovsunun qarşısında bu cür aciz qalmazdı.
qarışığı varmış, yoxsa Günәş tutulması kimi adicә,

O, domino oyunu masası arxasında әziz dostu, soyuq -
qanlı vә tәmkinli general Rodriqo de Aqilarla üzbәüz otu-
randa da ürәyindәn qara qanlar axırdı… bu general
hәrbçilәrin içindә әn çox inandığı, güvәndiyi yeganә
adam idi; qaraqabaq, ayaqyalın mühafizәçi-mәlәyi po-
daqra xәstәliyinә tutulandan bәri o öz hәyatını yalnız bu
generala etibar edirdi; Rodriqo de Aqilara baxıb fikir -
lәşirdi ki, bәlkә dә, bütün bu bәdbәxtliklәr bu әziz dos-
tuna hәddәn çox inandığına vә ona böyük sәlahiyyәtlәr
verdiyinә görә baş verir. “Mәnim bu әziz, sevimli dostum
mәgәr buna görә әllәşib-vuruşurdu ki, mәni әl quzusuna
çevirib kaudilyo nişanәlәrindәn mәhrum elәsin, bütün
orden-medallarımı döşümdәn ülgüclә sivirib-atsın?! İşlәri
dә qәsdәn elә qururdu ki, hamı mәni әlil hesab etsin, elә
bir çarәsiz әlil ki, әmrlәrini qulaqardına da vurmaq olsun;
bu “әkiz tayı” mәsәlәsini dә beynimә elә yeritdi ki…
başqa bir adamın kölgәsindә gizlәnmәk mәcburiyyәtimin
sәbәbi onun fırıldağı idi; iş o yerә çatmışdı ki, bu adam
bir sürü mühafizәçinin әhatәsindә belә mәni xalq
qarşısında görünmәkdәn çәkindirmәk istәyirdi, halbuki
vaxtilә o qara hindum tәk canıyla: “Yol verin, qurum-
saqlar, hökmdar gәlir!..” – bağırıb maçetesi ilә izdihamı
yara-yara mәnә yol açırdı vә heç bir pis hadisә baş ver-
mirdi… baxmayaraq ki o vaxtlar biz hәlә alqışların
kükrәdiyi bu insan meşәsindә kimin әsl vәtәnpәrvәr,
116 kimin mәkrli xain, quldur olduğunu müәyyәnlәşdirә
bilmirdik vә yalnız indi bilirik ki, “Yaşasın әsl kişi!..
Yaşasın general!” – deyib hamıdan bәrk bağıranların