Page 114 - Patriarxın payızı

addımlarının sәsini eşidirdim... Onu bu vaxtacan gör -
mәsәm dә, vücudunu, boy-buxununu, әzәmәtiylә birlikdә
tәsәvvürümә gәtirib o, hәlә içәri eyvanın astanasında
peyda olmamışdan dәhşәtә gәldim; qızılı әtirşahların
arasında haray çәkәn dan quşu da saat on birin tamam
olduğundan xәbәr verir, qvineo bananlarının әtrindәn
QABRİEL QARSİA MARKES meyvәlәr dolu budaqları pationun çardağı altında
mәst olmuş sarıköynәk cәh-cәh vurur, ağacın şirәli

yellәnirdi... avqust ayının hәmin mәşum çәrşәnbә axşamı
günәşinin şәfәqlәri yarpaqların, bal dadan sapsarı
meyvәlәrin vә bir gün әvvәl әrim Ponsio Dasanın sübh
erkәndәn güllәylә vurub qanı axsın deyә çardağın
altından – qvineo salxımlarının böyründәn asdığı cavan
maralın cәmdәyi üzәrindә sayrışırdı… Budur, o, içәri
girdi… qara-qura yuxularda görә bilәcәyimdәn daha qor -
xunc vә zәhmli vücudu ilә, tәrdәn islanmış xaki rәngli
gödәkcәdә, silahsız-qundaqsız evә daxil oldu… amma
tәk deyildi, yanında, әli maçetenin dәstәyini sıxan
qaraqabaq bir hindu dayanmışdı… mәn onun içi çıxıl -
mazlıqlar dolu qәddar gözlәrini gördüm… o öz incә
qadın әlini, yuxuluymuş kimi, aramla qvineo budağına
uzatdı, salxımlardan birini qoparıb acgöz-acgöz yemәyә
başladı… sonra birini dә qoparıb yedi, sonra birini dә, bi -
rini dә, meyvәlәri ağzına basıb marçamarçla elә yeyirdi,
elә bil bataqlıq lehmәsi sümrülürdü…” O hәm salxımları,
hәm dә gözlәriylә Fransisko Lineronun yaraşıqlı bәdәnini
yeyirdi… biçarә qadın isә az qalırdı xәcalәtdәn әriyib
yerә girsin… Fransisko çox cavan idi, tәzәcә әrә getmişdi
vә bu baxışlardan sıxılırdısa, bunu da gözәl başa düşürdü
ki, bu qorxunc adam bura ehtirasını, şәhvәtini söndür -
mәkdәn ötrü gәlib vә olacağa çarә yoxdu, çünki baş
vermәk üzrә olan vaqiәnin qarşısını almağa yalnız bir
adamın gücü çatardı – o da bu әjdahanın özünün. “Mәn
114 әrimin dәhşәtdәn tәngiyәn nәfәsini eşidirdim… o mәnim
yanımda oturdu, biz әl-әlә verib bir müddәt daş kimi
donub-qaldıq, elә bil ürәklәrimiz dә bir-birinә qovuşub