Page 356 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 356

XX əsrin Norveç hekayələri

               çox şeylər danışırlar, guya abort eləyib, guya qəlib ləmə
               sexində qiymət tarifini ona görə aşağı salıblar. Həmkarlar
               təşkilatında da çox fəallıq eləyir, kişilərdə özü haqqında
               təəssürat yaratmağa həvəslidi.
                   Əllər işləyir. Onların əlləri. Özləri isə inək kimi dəzgah -
               larının yanındaca durub, sağılmaqlarını gözləyirlər.
                   Kaş təkrar-təkrar eyni işi görməkdən qurtula bilə... Kaş hər
               şeyi dəyişmək mümkün ola... Axı onlar heç nədən baş
               çıxarmırlar: nə istehsal prosesindən, nə texnologiyadan, nə
               xronometrajdan. Bunu onlara heç kim öyrətməyib. Qun faiz
               gəlirlərindən, özünüidarə briqadalarından danışır, deyir ki,
               onlar kollektiv məsuliyyət daşıya bilərdilər, bir-birini əvəzləyər,
               işlərini daha rəngarəng edərdilər. Amma onlar belə işləməyə
               alışıblar və hər hansı bir dəyişiklik eləməyə, çətin ki, cəsarət
               edələr. Bir də gördün, əməkhaqlarını endirdilər, ya da işlərini
               daha da ağırlaşdırdılar.
                   Cümə gününün axşamı mənzili yığışdırır. Şənbə günü
               yataq dəyişəyini yenisiylə əvəz edir və ya pəncərələri silir,
               saçlarını yuyub səliqəyə salır, nahardan sonra mətbəx şkafını
               qaydaya salır və ya şirniyyat bişirir. Əgər bazar gəzintisi
         356   planlaşdırılıbsa, onda bazar gününün naharı da indidən
               hazırlanmalıdı. Özü də bilir ki, pəncərələri hamıdan çox o
               təmizləyir, paltarları da tez-tez yuyur. Qun ona deyir ki, boş-
               boşuna vaxtını itirirsən və özünü əldən salırsan. Eh, Qun belə
               şeyləri başa düşməz, başqasının ürəyindən nə xəbərin olsun.
                   Qonaq otağına keçir, masanın üstündə içərisində qırmızı
               petuniya olan vaza var. Taxtın üzlüyünün rəngi gedib. “Mebeli
               özün üzləməyi öyrən” kursuna yazılmaq heç fəna olmazdı.
               Bəlkə, başqa kursa, məsələn, “İngilis dilini öyrənin” və yaxud
               da “İstehsalatda demokratiya nə deməkdi?”, ya da “Lazım olan
               malı necə seçməli” kurslarına. Öz-özünə gülümsəyir: bunlar
               mə nim içimdəki fərqli şəxsiyyətlərdi, elə hey inkişafımızla bağlı
               narahatlıq keçirirlər. Onların varlığından özünü yalnız zavallı
               və səfeh kimi hiss eləyirsən, çünki heç nəyi çatdırmırsan.
   351   352   353   354   355   356   357   358   359   360   361