Page 113 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 113

Eyvin Bolstad

             – Əslində, heç bir şey, – qardaşı stulda dikələrək cavab
          verdi, – mən mağazaya qayıtmalıyam.
             Paul əlini yellədi. Yorğun səslə:
             – Otur – dedi. – Bu gün, doğrudan da, kefim yoxdu. Bəlkə
          də, müəyyən mənada haqlısan. Mən hətta Maqdanın düşün -
          düyündən də çox qazanıram. Amma nə qədər qazansam da,
          hamısı gedir, xərclərim üfürmə şar kimi böyüyür. Əgər qon -
          şunun qızına təzə velosiped alıblarsa, deməli, səninkinə də
          eynən ondan lazımdı. Ona təzə palto alıblar, səninkinə də
          lazımdı. Məhəllədə yeni motosiklet peyda olubsa, bu, o
          deməkdi ki, oğlun (hələ yaxşı ki, sözəbaxan uşaqdı) həyatını
          zəhər eləyəcək. Uşaq atasının ona belə bir oyuncaq almağa
          imkanı çatmadığına görə həqiqi mənada əzab çəkir. Oğlan,
          demək olar ki, atasının belə vecsiz olduğuna görə xəcalət çəkir.
          Bax həyatımız belə keçir. Hələ kürk problemi – yəqin ki, bu,
          sənə də yaxşı tanışdı və bəlkə də, bu məsələdə başın hamıdan
          çox çəkib. İndi məqsəd belədi – kürkün sayı iki (birincisi köhnə
          olsa belə) olmalıdı. Bunun nəyə görə olduğunu anlayırsan?
          Yox? Xatırlayırsan? Atam tez-tez Norveçin müharibədən və
          əzablardan sonra özünə gəlmədiyi zamanlar haqqında tez-tez
          danışır. O zamanlar bəzi bambılı adamlar peyda olmuşdu və
          döşəməyə iki xalı salırdılar. İndi dəb başqadı – iki kürk, üstəgəl  113
          bir də villa, özü də nəyin bahasına olursa-olsun. Şəhərin hansı
          tərəfində yerləşməsinin fərqi yoxdu, sənin cümə və şənbə
          günləri ora getmək imkanlarının olub-olmaması da vacib deyil.
          Villa, torpaq sahəsi, Malyorka, Kanar adaları! Getdikcə daha
          çox snobizm miskinliyinə düçar oluruq və bundan utanırıq.
          Ölkəmizi turizmin çənginə vermişik və bu rəqabətdə başqa
          ölkələrlə ölüm-dirim savaşına giririk, eynən mübarizədən
          yarısı sağ çıxan qladiatorlar kimi. Valyuta, valyuta! Geri qal-
          mamaq, geri qalmamaq! Əks halda, evdə, nazirliklərdə,
          parlamentdə dincliyə son! Hər tərəfdən fəryad eşidilir:
          istehsalı artır, ticarəti genişləndir! İndi heç kim ideallar, əqidə,
          ali məqsədlər haqqında düşünmür, adamlar təbii insani
          duyğularından, hətta əzəli vətən hisslərindən məhrum olublar.
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118