Page 70 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 70
dim, tәqaüdә çıxandan sonra isә fikrim var, ilin bir hissә-
sini orda yaşayım. Bizim rayon mәrkәzindә, elәcә dә
başqa rayonlarda bu gün hәkim nüfuzdan salınıb, pay-
taxt xәstәxanasına göndәriş vermәklә mәşğuldurlar.
Tәbii ki, onlar öz vәzifәlәrinin kiçildildiyini hiss edirlәr,
ancaq axına qarşı üzmәyә vә onlardan heç kimin tәlәb
etmәdiyi mәsuliyyәti üzәrlәrinә götürmәyә cürәtlәri
çatmır. Əgәr onun sanitar maşını varsa vә xәstәni pay-
taxta göndәrә bilirsә, xәstәnin vәziyyәtinin pislәşib,
әlindә ölәcәyilә niyә dә risk elәmәlidi? Belә halda mәr-
humun ailәsinә nә deyәcәk? Bizim ölkәdә müasir sәhiy-
yә tәşkilatı bir neçә sәbәbdәn, әn әsası da bir sәbәbdәn
pis vәziyyәtdәdi: xәstәlәri müalicә etmәk hüququnun
hәkimin әlindәn alınması.
Mәn xeyli әvvәli, kәndimizi, mәrhum dayım Fer-
mina Barukenı xatırlayıram – bax buna zirәklik deyәrlәr!
Bu adamın әlindәn nә gәlmirdi: mamaçalıq elәyirdi,
70 zәdәlәnmiş başı sağaldırdı, zәli qoyurdu... Tәbii ki, bü-
tün bunlar onun mәsuliyyәtini artırırdı, bu isә sağlam-
lığı bәrpa elәmәk, özünü, sözün әsl mәnasında, hәkim
hiss elәmәk imkanıyla kompensasiya olunurdu. Ona
baxmağa dәyәrdi – mәn uşaq olduğum vaxtlardan da-
nışıram, – göydәn yağış töksün, ya dolu yağsın, Baruke
dayı kürәn atın belindә mahalı dolaşardı... Şayiәlәrә
görә sәhiyyәnin problemlәrinin hәlli üçün Madriddә
düşünülәn inqilab, dayım Fermina Barukeni kәşf elәmәk
üçündür!
Gәlin Sizin suala qayıdaq, senyora. Mәn hәmişә sa-
ğalmaqda olan xәstәyәm, ya belә deyәk ki, nә ölmәyәn,
nә dә heç cür sağalmayan xәstә. Bizim kafedәki mәclis-
dә mәn xәstәliklәrin aludәsi kimi tanınıram. Qәbirlәri
nurla dolsun, bacılarım da hesab elәyirdilәr ki, mәndә
bu, bir azardı, düşünürәm ki, mәsәlә azardan çox, yaşa
xas olan nasazlıqdadı, intәhası, bu nasazlıq mәndә özü-
nü kifayәt qәdәr tez büruzә vermişdi. Buna baxmayaraq,
dediklәrimin әksinә olaraq, senyora, Sizi inandırım ki,
sini orda yaşayım. Bizim rayon mәrkәzindә, elәcә dә
başqa rayonlarda bu gün hәkim nüfuzdan salınıb, pay-
taxt xәstәxanasına göndәriş vermәklә mәşğuldurlar.
Tәbii ki, onlar öz vәzifәlәrinin kiçildildiyini hiss edirlәr,
ancaq axına qarşı üzmәyә vә onlardan heç kimin tәlәb
etmәdiyi mәsuliyyәti üzәrlәrinә götürmәyә cürәtlәri
çatmır. Əgәr onun sanitar maşını varsa vә xәstәni pay-
taxta göndәrә bilirsә, xәstәnin vәziyyәtinin pislәşib,
әlindә ölәcәyilә niyә dә risk elәmәlidi? Belә halda mәr-
humun ailәsinә nә deyәcәk? Bizim ölkәdә müasir sәhiy-
yә tәşkilatı bir neçә sәbәbdәn, әn әsası da bir sәbәbdәn
pis vәziyyәtdәdi: xәstәlәri müalicә etmәk hüququnun
hәkimin әlindәn alınması.
Mәn xeyli әvvәli, kәndimizi, mәrhum dayım Fer-
mina Barukenı xatırlayıram – bax buna zirәklik deyәrlәr!
Bu adamın әlindәn nә gәlmirdi: mamaçalıq elәyirdi,
70 zәdәlәnmiş başı sağaldırdı, zәli qoyurdu... Tәbii ki, bü-
tün bunlar onun mәsuliyyәtini artırırdı, bu isә sağlam-
lığı bәrpa elәmәk, özünü, sözün әsl mәnasında, hәkim
hiss elәmәk imkanıyla kompensasiya olunurdu. Ona
baxmağa dәyәrdi – mәn uşaq olduğum vaxtlardan da-
nışıram, – göydәn yağış töksün, ya dolu yağsın, Baruke
dayı kürәn atın belindә mahalı dolaşardı... Şayiәlәrә
görә sәhiyyәnin problemlәrinin hәlli üçün Madriddә
düşünülәn inqilab, dayım Fermina Barukeni kәşf elәmәk
üçündür!
Gәlin Sizin suala qayıdaq, senyora. Mәn hәmişә sa-
ğalmaqda olan xәstәyәm, ya belә deyәk ki, nә ölmәyәn,
nә dә heç cür sağalmayan xәstә. Bizim kafedәki mәclis-
dә mәn xәstәliklәrin aludәsi kimi tanınıram. Qәbirlәri
nurla dolsun, bacılarım da hesab elәyirdilәr ki, mәndә
bu, bir azardı, düşünürәm ki, mәsәlә azardan çox, yaşa
xas olan nasazlıqdadı, intәhası, bu nasazlıq mәndә özü-
nü kifayәt qәdәr tez büruzә vermişdi. Buna baxmayaraq,
dediklәrimin әksinә olaraq, senyora, Sizi inandırım ki,