Page 44 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 44
– Qui etes-vous?1
Mәn cavab verdim:
– Lenuar!
O, mәni qucaqlamaq istәdi, ancaq birdәn yerindә
donub-qaldı:
– Ah, mon peril Lenoir!2
Bir-birimizin әlindәn tutduq, madam Luvuanın su-
lanmış gözlәri parıldayırdı.
– Mon fils que tu as grandi3, – o, sözünә davam etdi.
Qırışlı әllәrinә toxunanda, uşaqlıqda bu әllәrin mәni
necә sığalladığını xatırladım, yalnız bu vaxt onun necә
arıqlayıb qocaldığını sezdim vә madam Luvuanın hәlә
sizin Marşall planına özünü çatdırmadığını düşündüm.
Dedim ki, sonra ona dәyәcәyәm, ancaq indi evimizә
qalxıram, o isә: “Cest bien, mon enfant4”, – dedi, ancaq
mәndәn ayrılmaq istәmәdi vә axırda dilini sürüdü:
“Pierre etait mort”5. Onun nә dediyini gözәl başa
44 düşürdüm, Davisito vә tәsәlli üçün әlimi kürәyinә vur-
dum. Madam Luvua köks ötürdü, gözlәri yol çәkdi,
mәndәn aralananda yalnız bunu dedi: “Cetait la guerre,
mon fils6”.
O, pillәkәnlәrlә qalxanda nә hisslәr keçirdiyimi vә
hәmin qәribә metamorfozanın necә başladığını, bilmi-
rәm, sәnә çatdırmağı bacaracağammı, Davisito. Pillә-
kәnlә qalxanda unudulmuş fikirlәr vә hisslәr qәfil
oyanmağa başladı. Bu vaxt ikinci mәrtәbәdә qapı açılıb,
cingiltili narazı sәs eşidildi: “Madame Louvois, le cour-
rier!7” Fransız dilini bilmәyә-bilmәyә bunun madam
Turas olduğunu, madam Luvuadan axşam poçtunu istә-
diyini başa düşdüm. Bu andan divarlar, mәhәccәr,
1Qui etes-vous? – Siz kimsiniz? (fr.)
2 Ah, mon peril Lenoir. – Ah, əziz Lenuar. (fr.)
3 Mon fils que tu as grandi. – Sən necə də böyümüsən, oğlum. (fr.)
4 Cest bien, mon enfant. – Yaxşı, oğlum. (fr.)
5 Pierre etait mort. – Pyer öldü. (fr.)
6 Cetait la guerre, mon fils. – Müharibə oldu, oğlum”. (fr.)
7 Madame Louvois, le courrier. – Madam Luvua, poçt. (fr.)
Mәn cavab verdim:
– Lenuar!
O, mәni qucaqlamaq istәdi, ancaq birdәn yerindә
donub-qaldı:
– Ah, mon peril Lenoir!2
Bir-birimizin әlindәn tutduq, madam Luvuanın su-
lanmış gözlәri parıldayırdı.
– Mon fils que tu as grandi3, – o, sözünә davam etdi.
Qırışlı әllәrinә toxunanda, uşaqlıqda bu әllәrin mәni
necә sığalladığını xatırladım, yalnız bu vaxt onun necә
arıqlayıb qocaldığını sezdim vә madam Luvuanın hәlә
sizin Marşall planına özünü çatdırmadığını düşündüm.
Dedim ki, sonra ona dәyәcәyәm, ancaq indi evimizә
qalxıram, o isә: “Cest bien, mon enfant4”, – dedi, ancaq
mәndәn ayrılmaq istәmәdi vә axırda dilini sürüdü:
“Pierre etait mort”5. Onun nә dediyini gözәl başa
44 düşürdüm, Davisito vә tәsәlli üçün әlimi kürәyinә vur-
dum. Madam Luvua köks ötürdü, gözlәri yol çәkdi,
mәndәn aralananda yalnız bunu dedi: “Cetait la guerre,
mon fils6”.
O, pillәkәnlәrlә qalxanda nә hisslәr keçirdiyimi vә
hәmin qәribә metamorfozanın necә başladığını, bilmi-
rәm, sәnә çatdırmağı bacaracağammı, Davisito. Pillә-
kәnlә qalxanda unudulmuş fikirlәr vә hisslәr qәfil
oyanmağa başladı. Bu vaxt ikinci mәrtәbәdә qapı açılıb,
cingiltili narazı sәs eşidildi: “Madame Louvois, le cour-
rier!7” Fransız dilini bilmәyә-bilmәyә bunun madam
Turas olduğunu, madam Luvuadan axşam poçtunu istә-
diyini başa düşdüm. Bu andan divarlar, mәhәccәr,
1Qui etes-vous? – Siz kimsiniz? (fr.)
2 Ah, mon peril Lenoir. – Ah, əziz Lenuar. (fr.)
3 Mon fils que tu as grandi. – Sən necə də böyümüsən, oğlum. (fr.)
4 Cest bien, mon enfant. – Yaxşı, oğlum. (fr.)
5 Pierre etait mort. – Pyer öldü. (fr.)
6 Cetait la guerre, mon fils. – Müharibə oldu, oğlum”. (fr.)
7 Madame Louvois, le courrier. – Madam Luvua, poçt. (fr.)
