Page 376 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 376
Maşın yerindәn tәrpәnib şoseyә çıxanda, Xeronimo
hәr iki әliylә sükandan yapışıb kürәyini oturacağa
söykәdi.
– Dostlar, – hәyәcanla dedi, – İlahi Qüvvә, Yuxarı
vә Orta Dueronun keltiberlәr tәrәfindәn hansı dövrdә
mәskunlaşmasını müәyyәn etmәyi bizim qismәtimizә
yazıb. İlahi qüvvәyә eşq olsun! – Vә sükanı elә fırladı ki,
arxa tәkәrlәr sürüşdü.
– E-e-ehtiyatlı ol! – Martiniano sәslәndi.
Xeronimo çala-çuxurda silkәlәnәn maşını düz yola
qaytarıb әlavә etdi:
– Siz dә, senyor Martiniano, bu çox gözәl işin
iştirakçısı olacaqsınız.
Yoxuşda mühәrrik az qala sönmüşdü, kәlә-kötürdә
maşın atılıb-düşürdü.
– Maşını hәddindәn artıq yüklәmişik. Gәlin düşәk.
Çәtinliklә dә olsa, maşın yoxuşu qalxıb, ceviz ağacı-
nın yanındakı döngәni buruldu. Meydandan çıxandan
376 sifәtindәki ağ lәkәni Martinianonun iti baxışlarından
gizlәtmәyә çalışan Kristino yanından keçdiklәri ağacı
göstәrdi:
– Müqәvvalar hәlә dә sallanır.
Fibula istehzayla şuranın üzvünә baxdı:
– Başa düşdünüz, senyor Martiniano? Bunlar don
Lino ilә Pelayadı. Onları asıblar, sonra bizim növbәmiz-
di. Buna nә sözünüz?
– K-k-keçiotaranın işidi, – o dedi.
Xeronimo maşını qayanın dibindә saxladı. Ayağını
tәzәcә yerә qoymuşdu ki, hәtta yük yerini açıb alәtlәri
çıxarmağa macal tapmamış, fәlakәtin ilk әlamәtlәrini
hiss elәdi: çürüntü qoxusu, eşilib sıldırıma qәdәr atılmış
torpaq, sındırılmış qaya parçaları, tәpәyә qalxan yamac-
da traktor tırtılının izlәri...
– Bu nәdi? Burda nә baş verib? – hәyәcanla qaçma-
ğa başladı.
Üç gәnc vә Martiniano karıxmış halda ona baxırdı-
lar. Xeronimo tәpәnin zirvәsinә çatıb, yanğındanqorun-
hәr iki әliylә sükandan yapışıb kürәyini oturacağa
söykәdi.
– Dostlar, – hәyәcanla dedi, – İlahi Qüvvә, Yuxarı
vә Orta Dueronun keltiberlәr tәrәfindәn hansı dövrdә
mәskunlaşmasını müәyyәn etmәyi bizim qismәtimizә
yazıb. İlahi qüvvәyә eşq olsun! – Vә sükanı elә fırladı ki,
arxa tәkәrlәr sürüşdü.
– E-e-ehtiyatlı ol! – Martiniano sәslәndi.
Xeronimo çala-çuxurda silkәlәnәn maşını düz yola
qaytarıb әlavә etdi:
– Siz dә, senyor Martiniano, bu çox gözәl işin
iştirakçısı olacaqsınız.
Yoxuşda mühәrrik az qala sönmüşdü, kәlә-kötürdә
maşın atılıb-düşürdü.
– Maşını hәddindәn artıq yüklәmişik. Gәlin düşәk.
Çәtinliklә dә olsa, maşın yoxuşu qalxıb, ceviz ağacı-
nın yanındakı döngәni buruldu. Meydandan çıxandan
376 sifәtindәki ağ lәkәni Martinianonun iti baxışlarından
gizlәtmәyә çalışan Kristino yanından keçdiklәri ağacı
göstәrdi:
– Müqәvvalar hәlә dә sallanır.
Fibula istehzayla şuranın üzvünә baxdı:
– Başa düşdünüz, senyor Martiniano? Bunlar don
Lino ilә Pelayadı. Onları asıblar, sonra bizim növbәmiz-
di. Buna nә sözünüz?
– K-k-keçiotaranın işidi, – o dedi.
Xeronimo maşını qayanın dibindә saxladı. Ayağını
tәzәcә yerә qoymuşdu ki, hәtta yük yerini açıb alәtlәri
çıxarmağa macal tapmamış, fәlakәtin ilk әlamәtlәrini
hiss elәdi: çürüntü qoxusu, eşilib sıldırıma qәdәr atılmış
torpaq, sındırılmış qaya parçaları, tәpәyә qalxan yamac-
da traktor tırtılının izlәri...
– Bu nәdi? Burda nә baş verib? – hәyәcanla qaçma-
ğa başladı.
Üç gәnc vә Martiniano karıxmış halda ona baxırdı-
lar. Xeronimo tәpәnin zirvәsinә çatıb, yanğındanqorun-
