Page 380 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

Xeronimo rişxәndlә gülümsәdi. Alkaldın yalvarışı,

çәkdiklәri әziyyәtin bir növ әvәzi idi.

– Hәr şeyi yerinә qoymaq, – o, tәkrar etdi. – Doğru-

danmı sizә elә gәlir, Repeylә dostcığazları iyirmi әsr

әvvәl bina edilmiş evi yenidәn tikә bilәrlәr? – Sәrt hәrә-

kәtlә onun әlini özündәn araladı. – Mәzhәkәni qurtarın,

senyor alkald! Sizin bu işdә әlinizin olub-olmadığını

bilmirәm, ancaq tezliklә bunu aydınlaşdıracağıq. İndisә

hәr şey barәdә yuxarıya mәlumat vermәliyәm, bunu da

elә bu axşam edәcәyәm.

Dönüb gedәndә alkald onun arxasınca:

– Bu haqda mәlumat vermәk? – titrәyәrәk xәbәr

aldı. – Bilirsiniz, bu nә demәkdi? Onda bizim halımız

necә olacaq? Mükafat necә olacaq?

Xeronimo onun yaxasından yapışdı:

– Mükafat? Siz fikirlәşirsiniz ki, bu kәnd mükafata

layiqdi?

380 – Sizә and verirәm!
Xeronimo alkaldın yaxasını buraxmadan әyilib

ağzını onun tüklü qulağına yaxınlaşdırdı.

– Mәni eşidin! – sanki kar adama qışqırdı. – Bu iş

mәhkәmәlikdi, orda aydınlaşdırarlar. Hәlәliksә, Repeylә

dostcığazlarına de ki, bundan da xırda mәsәlәlәrә görә

adamı dama basırlar...

Don Eskolastiko quruyub qaldı. Xeronimo onun

yaxasını buraxıb kömәkçilәrinә sarı döndü:

– Getdik.

Dörd jandarm onları buraxdı vә әn yaşlısı hörmәtlә

Xeronimoya yaxınlaşıb yavaşca dedi:

– Başa düşün, senyor, bunun hamısına qızıl bais

olub.

Xeronimo çiynini çәkib cavab vermәdi. Darvazaya

çatana qәdәr bir neçә dәfә qeyri-ixtiyari çiynini çәkdi.

Heç özündә deyildi. Maşında Kristino gәrginliyi necәsә

azaltmağa çalışaraq inamsız halda dedi:

– Mәktәblәr çatışmır, hamısı ondandı.