Page 381 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 381
finə
Heç kim dillәnmәdi. Avtomobil daş yolda atılıb- MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
düşürdü, şoseyә çıxanda isә Xeronimo üçüncü sürәtә
keçdi. Gözlәrini qabaq şüşәdәn ayırmırdı, ancaq elә bil 381
qarşısında heç nә görmürdü. Qeyri-iradi cibindәn çıxar-
dığı şirnini sorurdu. Kiçik körpüyә yaxınlaşanda yolun
ensiz yerindә qarşıdan gәlәn qara maşını son anda gör-
dü.
– Ey, ehtiyatlı ol, sәn axı ona yol vermәlisәn, – Anxel
arxa oturacaqda yerindәn sıçrayıb bağırdı.
Xeronimo cәld әylәci basdı. Qara maşın az qala on-
lara sürtünüb keçdi vә maşını gözlәrilә ötürәn Fibula
qışqırdı:
– Bu ki baş direktorun kömәkçisidi!
Xeronimo yan güzgüdәn baxdı:
– Pako? Boş-boş danışma.
Qara maşın iki yüz metr gedib dayandı. Xeronimo
qapını açıb yerә tullanaraq qara maşına tәrәf qaçdı.
Əyninә plaş geyinmiş baş direktorun kömәkçisi gülüm-
sәyәrәk yolun ortasıyla ağır-ağır ona sarı gәlirdi. Xeron-
imo hәlә ona çatmamış çığıra-çığıra hәr şeyi dedi:
– Pako, onlar bizim üzümüzә tüpürdülәr! Bu kö-
pәyuşağı tikilini uçurub, yerlә bir elәdilәr. Ömrümdә
belә yaramazlıq görmәmişdim. Xәndәyә ekskavator sa-
lıb daşı daş üstә qoymayıblar. Pako, bütün tikili artıq әli-
mizdәydi! Keltiber saxsılı ev! Ancaq bunu sübut elәmәk
lazımdı, tfu!.. Bir neçә saat, Pako, vur-tut iki-üç saat lazı-
mıydı ki, qurtaraq... Ancaq bu donuzlar hәr şeyi yerlә
yeksan elәdilәr... Ekskavator gәtiriblәr, tәsәvvür elә-
yirsәn... Hamısı boşa getdi... Bizә şapalaq ilişdirdilәr, Pa-
ko, başa düşürsәn?!.
Eynәyinin qalın şüşәlәrinә baxmayaraq, baş direk-
tor kömәkçisinin xırda gözlәrinin mәmnunluqla gülüm-
sәdiyi hiss olunurdu. O, yumru әllәrini dostcasına
Xeronimonun çiyninә qoydu.
– Sakit ol, hәr şeyi ürәyinә salma. Hәr şey keçib
gedәr. Bizim işdә itirmәyi bacarmaq lazımdı. Hәm dә
Heç kim dillәnmәdi. Avtomobil daş yolda atılıb- MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
düşürdü, şoseyә çıxanda isә Xeronimo üçüncü sürәtә
keçdi. Gözlәrini qabaq şüşәdәn ayırmırdı, ancaq elә bil 381
qarşısında heç nә görmürdü. Qeyri-iradi cibindәn çıxar-
dığı şirnini sorurdu. Kiçik körpüyә yaxınlaşanda yolun
ensiz yerindә qarşıdan gәlәn qara maşını son anda gör-
dü.
– Ey, ehtiyatlı ol, sәn axı ona yol vermәlisәn, – Anxel
arxa oturacaqda yerindәn sıçrayıb bağırdı.
Xeronimo cәld әylәci basdı. Qara maşın az qala on-
lara sürtünüb keçdi vә maşını gözlәrilә ötürәn Fibula
qışqırdı:
– Bu ki baş direktorun kömәkçisidi!
Xeronimo yan güzgüdәn baxdı:
– Pako? Boş-boş danışma.
Qara maşın iki yüz metr gedib dayandı. Xeronimo
qapını açıb yerә tullanaraq qara maşına tәrәf qaçdı.
Əyninә plaş geyinmiş baş direktorun kömәkçisi gülüm-
sәyәrәk yolun ortasıyla ağır-ağır ona sarı gәlirdi. Xeron-
imo hәlә ona çatmamış çığıra-çığıra hәr şeyi dedi:
– Pako, onlar bizim üzümüzә tüpürdülәr! Bu kö-
pәyuşağı tikilini uçurub, yerlә bir elәdilәr. Ömrümdә
belә yaramazlıq görmәmişdim. Xәndәyә ekskavator sa-
lıb daşı daş üstә qoymayıblar. Pako, bütün tikili artıq әli-
mizdәydi! Keltiber saxsılı ev! Ancaq bunu sübut elәmәk
lazımdı, tfu!.. Bir neçә saat, Pako, vur-tut iki-üç saat lazı-
mıydı ki, qurtaraq... Ancaq bu donuzlar hәr şeyi yerlә
yeksan elәdilәr... Ekskavator gәtiriblәr, tәsәvvür elә-
yirsәn... Hamısı boşa getdi... Bizә şapalaq ilişdirdilәr, Pa-
ko, başa düşürsәn?!.
Eynәyinin qalın şüşәlәrinә baxmayaraq, baş direk-
tor kömәkçisinin xırda gözlәrinin mәmnunluqla gülüm-
sәdiyi hiss olunurdu. O, yumru әllәrini dostcasına
Xeronimonun çiyninә qoydu.
– Sakit ol, hәr şeyi ürәyinә salma. Hәr şey keçib
gedәr. Bizim işdә itirmәyi bacarmaq lazımdı. Hәm dә
