Page 370 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 370
qumaş parçanın altına girmişdi ki, әn gözlәnilmәz yerdә
başını çıxarıb hürsün. Belә hәmlәlәrin birindә göy idman
gödәkcәsi geyinmiş kürәn uşaq onu tuta bildi, ancaq
belinә minmәk istәyәndә it başını döndәrib dişlәrini
qıcırdaraq yerindә fırlanmağa başladı vә hürkmüş uşaq
iti buraxıb qorxudan qışqırdı. Uşaqlardan vur-tut bir
neçә metr aralıda Repey iki kәndçisiylә söhbәt elәyirdi;
o, qoltuqağacıyla uşaqlara qolaylandı vә uşaqlar oyun-
larına böyük adamın qarışdığını görüb, özlәrini elә apar-
dılar ki, guya itlә işlәri yoxdu; Repeyin әtrafında dövrә
vurub, ağızlarına nә gәldi, danışmağa başladılar.
Fibula onlara baxırdı vә әllәrini yalvarıcı tәrzdә qo-
şalayıb, Xeronimodan xahiş etmәyә başladı:
– Yalnız bir dәfә, Tanrı xatirinә, Xeronimo. And içi-
rәm ki, heç nә demәyәcәyәm.
Xeronimo yaşlı adam kimi ciddi sifәt alıb çiynini
çәkdi.
370 – Kef çәkmәyini sonraya saxla, – dedi. – Qazıntını
qurtaraq, nә istәyirsәn elә. Ancaq indi boş yerә işimizi
korlaya bilmәrik.
Maşının әtrafında dalğın halda gәzişәn bir kişi qa-
baq şüşәnin qarşısında dayanıb, uzun-uzadı vә hәyasız-
casına onlara baxdı. Kristino başını çiyninә tәrәf әyib:
– Bütün kәnd bizi gözlәyir, – dedi. – Bәlkә, maşın-
dan düşsәk yaxşı olar? – Bu yerdә Repey bәrkdәn güldü
vә Kristino әlavә elәdi: – Topalın özünü belә aparmağı
heç xoşuma gәlmir.
Xeronimo qapının dәstәyindәn tutdu:
– Necә ki?
– Elә bil bayram elәyirlәr, ancaq, mәncә, uduzulan
döyüşә heç kim sevinmәz. Üstәlik dә, belә özündәnrazı
adam ola.
Onlar maşından düşәndә meydana sükut çökdü.
Xeronimo çox da böyük olmayan izdihama şübhәylә
baxdı, baxışlarından dünәn onları tәhqir edәnlәri tanıdı,
ancaq baxışları ondakı kimi tәhdidedici, qәzәbli deyildi,
başını çıxarıb hürsün. Belә hәmlәlәrin birindә göy idman
gödәkcәsi geyinmiş kürәn uşaq onu tuta bildi, ancaq
belinә minmәk istәyәndә it başını döndәrib dişlәrini
qıcırdaraq yerindә fırlanmağa başladı vә hürkmüş uşaq
iti buraxıb qorxudan qışqırdı. Uşaqlardan vur-tut bir
neçә metr aralıda Repey iki kәndçisiylә söhbәt elәyirdi;
o, qoltuqağacıyla uşaqlara qolaylandı vә uşaqlar oyun-
larına böyük adamın qarışdığını görüb, özlәrini elә apar-
dılar ki, guya itlә işlәri yoxdu; Repeyin әtrafında dövrә
vurub, ağızlarına nә gәldi, danışmağa başladılar.
Fibula onlara baxırdı vә әllәrini yalvarıcı tәrzdә qo-
şalayıb, Xeronimodan xahiş etmәyә başladı:
– Yalnız bir dәfә, Tanrı xatirinә, Xeronimo. And içi-
rәm ki, heç nә demәyәcәyәm.
Xeronimo yaşlı adam kimi ciddi sifәt alıb çiynini
çәkdi.
370 – Kef çәkmәyini sonraya saxla, – dedi. – Qazıntını
qurtaraq, nә istәyirsәn elә. Ancaq indi boş yerә işimizi
korlaya bilmәrik.
Maşının әtrafında dalğın halda gәzişәn bir kişi qa-
baq şüşәnin qarşısında dayanıb, uzun-uzadı vә hәyasız-
casına onlara baxdı. Kristino başını çiyninә tәrәf әyib:
– Bütün kәnd bizi gözlәyir, – dedi. – Bәlkә, maşın-
dan düşsәk yaxşı olar? – Bu yerdә Repey bәrkdәn güldü
vә Kristino әlavә elәdi: – Topalın özünü belә aparmağı
heç xoşuma gәlmir.
Xeronimo qapının dәstәyindәn tutdu:
– Necә ki?
– Elә bil bayram elәyirlәr, ancaq, mәncә, uduzulan
döyüşә heç kim sevinmәz. Üstәlik dә, belә özündәnrazı
adam ola.
Onlar maşından düşәndә meydana sükut çökdü.
Xeronimo çox da böyük olmayan izdihama şübhәylә
baxdı, baxışlarından dünәn onları tәhqir edәnlәri tanıdı,
ancaq baxışları ondakı kimi tәhdidedici, qәzәbli deyildi,