Page 364 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

– Mәnim mәlumatıma görә, bu kiçik dәstәnin sayı

qırx nәfәrә çatırmış.

– Ola bilәr.

– Bu kәnddә neçә kişi olduğunu mәnә deyә bilәrsi-

nizmi?

– Dәqiq әlli iki nәfәr, – katib düşünmәdәn cavab

verdi.

Nazirliyin nümayәndәsi istehzayla gülümsәdi:

– Bu intizamlıların sayı sizә hәlә dә az gәlir? Senyor

katib, bu yolla getmәyin yaxşı olmadığını başa düşmәk

istәmirsiniz?

Katıb, nәhayәt, gözünü çәkib, cızıqları sayırmış

kimi, baxışlarını stolun üstünә dikdi. Ona danışmağa

vaxt vermәyib, nazirliyin nümayәndәsi dәrhal don Es-

kolastikoya müraciәt elәdi:

– Gәlin mәsәlәnin bu tәrәfini bir kәnara qoyub, işin

mәğzinә keçәk. Senyor alkald, deyin görüm, – bu yerdә

364 alkaldın sifәti vә boğazı elә qızardı ki, sanki bu saat qan
fışqıracaqdı, – siz kәnddәn gedәndә Aradas tәpәsinә ola-

caq hücumdan xәbәriniz varıydı?

Alkald udqundu. Gülümsәmәyә çalışdı, әvәzindә

dodaqları büzüşdü. Gözlәrini qıyıb boğazını arıtlayaraq

dillәndi:

– Doğrusu, hәm bilirdim, hәm bilmirdim, senyor

nümayәndә, bunu zarafat sayırdım.

– Senyor alkald, bu, cavab deyil, bәhanәdi.

– Mәni başa düşün, senyor nümayәndә, sizin

itaәtkar bәndәniz kәnd camaatının canlarının yandığını,

narazılıqlarını duymuşdu, mәnim qulağıma çatmışdı ki,

hәmin bu don Lino, Kovilyasa enib, bütün ölәnlәrinin

ruhuna and içmişdi ki, dәfinә Xamonesә yox, Pobladura

mәxsusdu...

– Xahiş edirәm, yenә köhnә havanı çalmayaq, sen-

yor alkald. Bu mövzu köhnәlib, onu unudun. Maraqlıdı,

bilә-bilә ki, kәnddә nәlәr baş verir, siz nә sәbәbә bu gün

sәhәr heç nә olmamış kimi kәnddәn çıxıb gedirsiniz?