Page 345 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 345
finə
– Bu albinos bir әlimә keçәydi, – başını silkәlәdi, – MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
ya keçiotaran. Payacıqları tәpiklәyәndә onun sifәtini gör-
dünüz? 345
– Hәr şeydәn çox mәnә o toxundu, – Xeronimo eti-
raf elәdi. – Hamı da dәfinәdәn danışır. Bu fırıldaqçılar
başa düşmürlәr ki... axı bu, arxeoloji tapıntıdı! Dәfinәdәn
elә danışırlar, guya almaz mәdәnidi, adam dәli olur.
– Onları ciddi mühakimә elәmәyin, – Kristino söh-
bәtә qarışdı, – savadsız adamdılar, pulları yoxdu. Hәr
tikәni sayırlar. Əkdiklәrini yeyirlәr. Yüz ildә bir fürsәt,
onda da belә! Bicin biri peyda olub, hәr şeyi qapır.
– Hamısı doğrudu, – Xeronimo onunla razılaşdı. –
Bәs don Virxilionu bu mәsәlәyә qarışdırmaq istәyi har-
dandı? Bәdbәxt Polkovnik artıq iki ildi qәbirdәdi. Onun
dәfinәyә nә dәxli ola bilәr?
Yaşadığı gәrginlikdәn sonra üzgün görünәn Fibula
mәsәlәyә aydınlıq gәtirmәyә çalışdı:
– Onlara görә, Polkovnikin Pelaya ilә arası yaxşıy-
mış, onunla yatırmış.
Xeronimo iki dәfә çiynini çәkib güldü.
– Bu Pelayanı gәrәk görәydik! Xamonesdә yaşayan-
da Polkovnik üçün bişirib-düşürürdü, ordan yatağa bir
xeyli mәsafә var... Üstәlik, Polkovnik çox tәrbiyәli adam-
dı... Bundan başqa, dәfinәnin guya onun ayaqları altında
olduğuna, bunu qadından başqa heç kimә danışma-
dığına kim inanar?! Heç kim, Polkovnikin arxeologiyaya
son dәrәçә böyük marağının olduğunu bilәnlәrin heç
hansı buna inanmaz. Sadәcә, absurddu.
Yamacdakı döngәni burulanda çayın hәr iki sahilinә
sәpәlәnmiş şәhәrcik göründü. Maşın körpünü keçib,
şәhәrә girdi, iki dәfә işıqforda lәngiyәrәk geniş prospek-
ti keçib, Bazar meydanına daxil oldu. Xeronimo maşını
nümayәndәliyin dayanacağına qoydu. Əlindә açar uşaq-
lara yaxınlaşdı.
– Burda bir-iki stәkan için, düz ikidә isә “Tәrәq-
qi”dә görüşürük. Keçәn dәfә orda yaxşı yemәk vermiş-
dilәr. Əgәr istәsәniz, tәkrar elәyә bilәrik. İnanmıram ki,
– Bu albinos bir әlimә keçәydi, – başını silkәlәdi, – MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
ya keçiotaran. Payacıqları tәpiklәyәndә onun sifәtini gör-
dünüz? 345
– Hәr şeydәn çox mәnә o toxundu, – Xeronimo eti-
raf elәdi. – Hamı da dәfinәdәn danışır. Bu fırıldaqçılar
başa düşmürlәr ki... axı bu, arxeoloji tapıntıdı! Dәfinәdәn
elә danışırlar, guya almaz mәdәnidi, adam dәli olur.
– Onları ciddi mühakimә elәmәyin, – Kristino söh-
bәtә qarışdı, – savadsız adamdılar, pulları yoxdu. Hәr
tikәni sayırlar. Əkdiklәrini yeyirlәr. Yüz ildә bir fürsәt,
onda da belә! Bicin biri peyda olub, hәr şeyi qapır.
– Hamısı doğrudu, – Xeronimo onunla razılaşdı. –
Bәs don Virxilionu bu mәsәlәyә qarışdırmaq istәyi har-
dandı? Bәdbәxt Polkovnik artıq iki ildi qәbirdәdi. Onun
dәfinәyә nә dәxli ola bilәr?
Yaşadığı gәrginlikdәn sonra üzgün görünәn Fibula
mәsәlәyә aydınlıq gәtirmәyә çalışdı:
– Onlara görә, Polkovnikin Pelaya ilә arası yaxşıy-
mış, onunla yatırmış.
Xeronimo iki dәfә çiynini çәkib güldü.
– Bu Pelayanı gәrәk görәydik! Xamonesdә yaşayan-
da Polkovnik üçün bişirib-düşürürdü, ordan yatağa bir
xeyli mәsafә var... Üstәlik, Polkovnik çox tәrbiyәli adam-
dı... Bundan başqa, dәfinәnin guya onun ayaqları altında
olduğuna, bunu qadından başqa heç kimә danışma-
dığına kim inanar?! Heç kim, Polkovnikin arxeologiyaya
son dәrәçә böyük marağının olduğunu bilәnlәrin heç
hansı buna inanmaz. Sadәcә, absurddu.
Yamacdakı döngәni burulanda çayın hәr iki sahilinә
sәpәlәnmiş şәhәrcik göründü. Maşın körpünü keçib,
şәhәrә girdi, iki dәfә işıqforda lәngiyәrәk geniş prospek-
ti keçib, Bazar meydanına daxil oldu. Xeronimo maşını
nümayәndәliyin dayanacağına qoydu. Əlindә açar uşaq-
lara yaxınlaşdı.
– Burda bir-iki stәkan için, düz ikidә isә “Tәrәq-
qi”dә görüşürük. Keçәn dәfә orda yaxşı yemәk vermiş-
dilәr. Əgәr istәsәniz, tәkrar elәyә bilәrik. İnanmıram ki,
