Page 304 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 304
Pablito da fәrәhlә gülümsәyirdi.
– Özüdür ki, var. – Protomoslara diqqәt elә. Yarıma-
dadakı Romadan әvvәlin bütün cәvahiratları arasında
heyvanşәkilli protomos görmәmişәm.
Baş direktorun kömәkçisi sancağa bir xeyli baxıb,
sonra Xeronimoya verdi.
– Fikir verdin? İki şirә oxşayır. Doğrudan da,
Mәrkәzi yayla üçün qızıl vә gümüş әşyalar qeyri-adidi.
Xeronimo çiyinlәrini çәkdi, sancağa etinasızcasına
baxıb, heç nә demәdәn yenә qaytarıb yerinә qoydu. Baş
direktorun kömәkçisi sualedici nәzәrlәrlә ona baxırdı.
– Nә olsun, – Xeronimo mızıldadı. – Güman ki, gә-
tirilmәdi. Cәnubdakı bir çox İberiya sancaqlarında buna
oxşar tәsvirlәrә rast gәlinir.
Baş direktorun kömәkçisiylә Pablito әvvәlki kimi
cәvahiratı saf-çürük edir, öz tәәssüratlarını bölüşür-
dülәr, Lino isә hәlә dә onlara baxırdı. Xeronimo cibin-
dәn zәncirli saatını çıxartdı.
304 – Saat beşә az qalıb ha, yeddinin yarısında isә hava
qaralır.
– Haqlısan, gedәk, gedәk, – baş direktorun kö-
mәkçisi Pablitonu dümsüklәdi, ancaq gümüş bәzәk
әşyalarından biri onu maqnit kimi çәkirdi, odur ki özü-
nü saxlaya bilmәyib, tәzәdәn stolun yanına qayıtdı. –
Bağışlayın, – mәmulatı iki barmağıyla ehtiyatla götürüb,
azca qaldırdı ki, hamı görә bilsin, – Ortadakı bu qa-
lınlaşma Santisteban vә Torre de Xuan Abadadakı
әşyaları xatırladır, ancaq düymә, ilgәyin özü heç bir ta-
nış әşyaya bәnzәmir. – Bәzәk әşyasını cәvahirat topa-
sının üstünә qoyub tәkrar elәdi: – Gedәk, gedәk.
Bununla ciddi mәşğul olsaq, gәrәk dәvәnin quyruğu
yerә dәyәndә burdan çıxaq. Madriddә hәr şeyә tәlәs-
mәdәn baxarıq. Tәbii ki, әhәmiyyәtli tapıntıdı. – Vә xır-
da gözlәrini Xeronimoya zillәdi: – Xamonesә neçә
kilometr olar?
– Bәxtim gәtirsә, yol basırıq olmasa, qırx dәqiqәyә
çatarıq, – Xeronimo ağzına şirni qoyub dedi.
– Özüdür ki, var. – Protomoslara diqqәt elә. Yarıma-
dadakı Romadan әvvәlin bütün cәvahiratları arasında
heyvanşәkilli protomos görmәmişәm.
Baş direktorun kömәkçisi sancağa bir xeyli baxıb,
sonra Xeronimoya verdi.
– Fikir verdin? İki şirә oxşayır. Doğrudan da,
Mәrkәzi yayla üçün qızıl vә gümüş әşyalar qeyri-adidi.
Xeronimo çiyinlәrini çәkdi, sancağa etinasızcasına
baxıb, heç nә demәdәn yenә qaytarıb yerinә qoydu. Baş
direktorun kömәkçisi sualedici nәzәrlәrlә ona baxırdı.
– Nә olsun, – Xeronimo mızıldadı. – Güman ki, gә-
tirilmәdi. Cәnubdakı bir çox İberiya sancaqlarında buna
oxşar tәsvirlәrә rast gәlinir.
Baş direktorun kömәkçisiylә Pablito әvvәlki kimi
cәvahiratı saf-çürük edir, öz tәәssüratlarını bölüşür-
dülәr, Lino isә hәlә dә onlara baxırdı. Xeronimo cibin-
dәn zәncirli saatını çıxartdı.
304 – Saat beşә az qalıb ha, yeddinin yarısında isә hava
qaralır.
– Haqlısan, gedәk, gedәk, – baş direktorun kö-
mәkçisi Pablitonu dümsüklәdi, ancaq gümüş bәzәk
әşyalarından biri onu maqnit kimi çәkirdi, odur ki özü-
nü saxlaya bilmәyib, tәzәdәn stolun yanına qayıtdı. –
Bağışlayın, – mәmulatı iki barmağıyla ehtiyatla götürüb,
azca qaldırdı ki, hamı görә bilsin, – Ortadakı bu qa-
lınlaşma Santisteban vә Torre de Xuan Abadadakı
әşyaları xatırladır, ancaq düymә, ilgәyin özü heç bir ta-
nış әşyaya bәnzәmir. – Bәzәk әşyasını cәvahirat topa-
sının üstünә qoyub tәkrar elәdi: – Gedәk, gedәk.
Bununla ciddi mәşğul olsaq, gәrәk dәvәnin quyruğu
yerә dәyәndә burdan çıxaq. Madriddә hәr şeyә tәlәs-
mәdәn baxarıq. Tәbii ki, әhәmiyyәtli tapıntıdı. – Vә xır-
da gözlәrini Xeronimoya zillәdi: – Xamonesә neçә
kilometr olar?
– Bәxtim gәtirsә, yol basırıq olmasa, qırx dәqiqәyә
çatarıq, – Xeronimo ağzına şirni qoyub dedi.
