Page 294 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

– Pila bu dilemmanı qarşımda gündә on dәfә qo-

yurdu. Ancaq hәr şeyin necә qurtardığını görürsәn. Üç

burnufırtıqlı uşaqdan başını qaşımağa vaxtı yoxdu.

Xeronimo sükanı buraxıb, әllәrini yellәyәrәk dedi:

– Bu elә deyil, Pako, mәsәlәni bәsitlәşdirmә. Biz

Qaqa ilә uşaq istәmirik. Bәlkә, heç evlәnmәdik dә.

Baş direktorun kömәkçisi baş barmağıyla hәlә dә

tәhlükәsizlik kәmәrini çәkib uzadırdı. Fikrә gedib, üst

dodağını dişlәdi.

– Hәrfi mәnada başa düşmәk lazım deyil... ancaq bi-

lirsәn, Pila da uşaq istәmirdi. Hәlә onlardan söz salanda

dәhşәtә gәlirdi. Çox incәydi, çanağı dar idi, özgә dә bu-

na oxşar şeylәr... Ancaq indi, buyur: beş ildә üç uşaq!

Analıq instinkti bir gün işә düşür.

Xeronimo başını yırğaladı.

– Sәn mәni başa düşmәk istәmirsәn, Pako. Qaqa heç

dә incә-mincә deyil, çanağı da hәmçinin. Sadәcә ailә

294 qurmağın әleyhinәdi, özündәki analıq hissini boğmaq
istәyir. Deyir, arxeologiyadan çәkdiyi bәsidi; bir yana ba-

xanda, görürsәn, düz deyir.

Magistral yol qurtardı; kәnarlarına ağac әkilmәmiş

şose, boz zolaq kimi uzanıb üfüqdә yoxa çıxırdı. Kilsәnin

ucaldığı sol tәrәfdә mavi sәmadan kәsilmiş kimi görü-

nәn saman evlәriydi, irәlidә isә yaşıl taxıl zәmisinin vә

zәminin ortasında ada kimi qaralan şam ağaclarının

arxasında sıralanan tәpәlәr, uzaqlardakı mәnzәrәnin

önünü kәsirdi. Baş direktorun kömәkçisi yenә öz iri da-

lını oturacaqdan ayırdı.

– İstidi? – Xeronimo әlini qızdırıcı cihaza tәrәf uzat-

dı.

– Lazım deyil. Hәr şey yaxşıdı. Bircә yatmaq istә-

yirәm. Canıyanmış Tatu hәr gecә oyanıb, әtini kәsir-

lәrmiş kimi çığırır. Rahatlıq vermir bizә. Pedro deyir ki,

televizorun ucbatından uşaqların gecәlәr qorxmağı әlli

faiz artıb. Ancaq, bәlkә, mәsәlә bunda da deyil!