Page 28 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

– Heç nә istәmirәm, sağ ol.

Ürәyim elә bil peysәrimdәki şişdә döyünürdü,

alnım alışıb-yanırdı.

– Mәn gedirәm, bu gün işlәmәk istәmirәm, – dedim.

Yәqin bunu çox hündürdәn dedim, çünki hamı

başını qaldırıb heyrәtlә baxdı. Sançes mәnә yaxınlaşıb

canıyananlıqla dedi:

– Sәnә nә olub, ağılsızlıq elәmә.

– Ağılsızlıq-zad elәmirәm, Enrike. Bu gün işlәmәyә

hәvәsim yoxdu.

Gedәndә inspektor qarşıma çıxdı, ona çatanda de-

dim:

– Hәlәlik.

Davisito, and içirәm ki, bunu әvvәlcәdәn fikirlәş-

mәmişdim, sadәcә, hәr şey necә olmalıydısa, elә dә oldu

vә artıq küçәdә gedә-gedә düşünürdüm: “Hәr sәhәr

әlüzyuyanın axarını deşib açmasaydım, ya direktor ge-

28 cikmәyә görә qol çәkmәyi lәğv elәsәydi, görәn, mәn
xoşbәxt olardımmı?” Dәrhal da Robinet haqqında fikir-

lәşib öz-özümә dedim: “Atam, anam, ya Davisito Robi-

net haqqında hәr şeyi mәnә izah elәyәrdilәr. Ancaq

onların heç biri yoxdu. Çәtinlik dә bax, elә bundadı”.

Kafeyә girib bir stәkan çaxır içdim, sonra yağlıbaş

barmenin zirzәmisinin әtrafındakı dar küçәlәri dolaş-

dım. Axırda mәrkәzә qayıdıb başqa barda bir stәkan da

çaxır içdim. Tәdricәn özümü günahkar vә hamı tәrә-

findәn atılmış hiss elәmәyә başladım, cürbәcür fikirlәrlә

dolan başım isә od tutub yanırdı. Bütün bunlardan

başım hәrlәndi vә mәdәm qazındı. Qәribә şeydi, Davis-

ito, bütün hisslәrim özünü qarnımda hiss elәtdirir.

Görünür, qәbizlik mәnim zәif yerimdi. Bir sözlә, özüm

dә istәmәdәn bir dә gördüm bankdayam vә hamının

üzündә әylәnәcәklәrinә nәsә bir ümid olduğunu sez-

dim. Ancaq mәn birbaşa inspektorun kabinetinә getdim

vә Auritadan, şişdәn, hәrarәtimdәn, dünyaya gәlәcәyini

gözlәdiyimiz körpәdәn, bütün bunların ucbatından