Page 278 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

– Keşiş belә deyir? – o soruşdu.

– Hә, ancaq padre Lyanos cavandı.

Ananın sәsindә indi kәdәr hiss olunurdu, sanki

onun yüz yaşı var idi.

– Gәnclәr adәtәn gәlәcәyi yaxşı görürlәr, әgәr bö-

yüklәr onları çaşdırmasa. Yәqin padre Lyanos haqlıdı.

Pablo anasına baxdı.

– Sәnin belә şeylәrә inamın yoxdu, hә, ana?

Ana dәrhal cavab vermәdi; Kikonun әlindәn tutub

qapıya tәrәf getdi, ancaq iki addım atıb dayandı, Pabloya

sarı dönәrәk dedi:

– İnamım çox azdı, oğlum. Get-gedә dә lap azalır.

Vә qapını örtmәmişdәn әvvәl әlavә elәdi: – özün bildi-

yin kimi hәrәkәt elә.

Ana Kikonu mәtbәxә apardı. Vitoranın tranzistoru

hava xәbәrlәrindә Azor adalarından gәlәn antisiklondan

danışırdı. Kiko soruşdu:

278 – Bu, yekә, lap yekә yırtıcı heyvandı, hә, Vito?
– Nә, әzizim?

– Radionun dediyi.

Ananın özü cavab verdi:

– Antisiklon günәşdi, yaxşı hava demәkdi.

– Demәli, – Kiko dedi, – artıq San-Sebasa, Mariloli-

nin yanına getmәk olar…

– Hәlә tezdi, – Ana cavab verib, Vitoraya müraciәt

elәdi: – ona axşam yemәyi verin, ancaq zorla yedizdir-

mәyin. Bir dә, xahiş elәyirәm, kalsium verin, sәhәr mә-

nim yadımdan çıxıb.

Ana mәtbәxdәn çıxdı. Bu vaxt Xuan peyda oldu vә

Kiko ona dedi:

– Xuan, Pablo atanın müharibәsinә gedir.

– Hә?

– Hә, özü dedi.

– Əladı! – Xuanın qara gözlәri coşqunluqla alışıb-

yandı. – Böyüyәndә mәn dә atanın müharibәsinә gedib,

yüzdәn çox düşmәn öldürәcәyәm. Bәs sәn, Kiko?