Page 264 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"

– Yenә bu sarsaq komplekslәrdәn dәm vuracaqsan?
– Mәsәlә onda deyil, ancaq şübhәn olmasın ki, arxa
plana keçmәk hamımız üçün ağırdı.
– Taxtdan salınmış şahzadә?
– Əlbәttә, – Kabus dedi. – Sәn dәqiq ifadә elәdin.
Bunlar uydurma deyil. Bu, nәzәriyyәdi, boş xәyalların
nәticәsi deyil. Bir neçә il diqqәt mәrkәzindә olmağa adәt
elәyәn uşaq, bu mövqeyini itirmәklә barışmayıb müba-
rizә edir, yenә diqqәti öz üzәrinә çәkmәyә çalışır.
Ana şübhә ilә gözlәrini qıydı:
– Buna görә mismar udurlar?
– Ya da özünü elә göstәrir ki, guya udub.
Ana hövsәlәdәn çıxdı:
– Emilio, uşaq mәnim yanımdaydı, sәni inandırıram
ki, bunun şahidi olmuşam. Demәk olar, mәn bunu öz
gözlәrimlә görmüşәm.
Kabus gülümsәdi.
264 – Sәfeh, – o, Ananın әlini ovcunun içinә aldı. – Özü-
nü axsaqlığa vuran, evdәn qaçan, ya dayәnin әlindәn
çıxıb küçәni qaçaraq keçәn “taxtdan salınmış şah-
zadәlәrin” olduğunu öz tәcrübәmdәn bilirәm. Hamısı
da ondan ötrüdü ki, bir neçә ay әvvәl özlәrinә qarşı olan
diqqәti, marağı tәzәdәn oyatsınlar. Demirәm, bu psixi
xәstәlikdi, ancaq әlamәtlәri oxşardı. Belә mәsәlәlәrdә
gәrәk son dәrәcә hәssas davranasan ki, keçid hiss olun-
madan başa çatsın. Belә bir hadisәylә rastlaşdığımızı
israr etmirәm, ancaq rentgendә mismar tapılmadı, bu da
çox qәribәdi.

Ana әlini çәkib Kabusa hirslәnibmiş kimi, ayağa

qalxdı.
– Bilirsәn, Emilio, mәn әrә gedәndәn elә gördüyüm

iş şahzadәlәri taxtdan salmaqdı, ancaq ilk dәfәdi onlar-
dan biri mәnim acığıma mismar udub.

Kabus da ayağa qalxıb, qızıl dişini parıldadaraq gü-
lümsәdi.