Page 253 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 253
tdan salınmış şahzadə
– Ə-әş, – Kris tәkrar elәdi. MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
– Ə-әş istәyirsәn? – Kiko fikridağınıq halda soruşdu.
O, termometrin futlyarını açdı. 253
– Bura gәl, sәnә termometr qoyum, – o dedi.
Krisi döşәmәdә oturdub, termometri onun ayaq-
larının arasına qoydu. Dәrhal da çıxarıb işığa tutdu.
– Sәn xәstәsәn, – o dedi.
– A-ta-ta.
– Sәnә şam qoyum?
O, qızın tumanını aşağı çәkdi, ağrıkәsici şamı
götürüb, ağ skamyada oturaraq, şamı Krisin dalına
soxdu, ancaq şam geri çıxdı. Kiko dedi:
– Yox, Kris, yox, onu geri itәlәmә.
Kris qardaşının dizinin üstündә oturub, sancaq qu-
tusunu oynadırdı. Kiko, axır ki, şamı qoya bildi.
– Hә, indi yaxşı qız oldun, – Kiko onun tumanını
çәkdi.
O, yenә sehrli şkafın qarşısında oturdu vә unitaza
düşәn parıldayan qutunun sәsini zorla eşitdi. Başını qüs-
sәylә yellәdi.
– Qırxmaq üçün heç nә yoxdu, – o dedi.
Kristina da başını yellәdi vә Kiko sözünә davam
elәdi:
– Ata bunların hamısını gizlәdib, elәdi?
Qız ciddi görkәmdә onun hәrәkәtlәrini izlәyirdi.
Kiko göz üçün karandaşı götürüb soruşdu:
– Sәni ana kimi boyayım?
Qız nә “hә”, nә “yox” dedi.
– Gözünü yum.
Kristina gözünü yumdu vә Kikonun qızın göz qa-
paqlarına çәkdiyi bir neçә xәtt burnunun üstündәn gic-
gahlarına qәdәr gedib çıxdı.
– İndi dә ağzını, – Kiko dedi.
O, pomadanı götürüb hovxurdu vә qızın nәm kop-
puş dodaqlarına çәkdi. Kristina dilini çıxardıb, ağzını
marçıldada-marçıldada pomadanı yaladı. Kiko lәzzәtlә
güldü.
– Ə-әş, – Kris tәkrar elәdi. MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
– Ə-әş istәyirsәn? – Kiko fikridağınıq halda soruşdu.
O, termometrin futlyarını açdı. 253
– Bura gәl, sәnә termometr qoyum, – o dedi.
Krisi döşәmәdә oturdub, termometri onun ayaq-
larının arasına qoydu. Dәrhal da çıxarıb işığa tutdu.
– Sәn xәstәsәn, – o dedi.
– A-ta-ta.
– Sәnә şam qoyum?
O, qızın tumanını aşağı çәkdi, ağrıkәsici şamı
götürüb, ağ skamyada oturaraq, şamı Krisin dalına
soxdu, ancaq şam geri çıxdı. Kiko dedi:
– Yox, Kris, yox, onu geri itәlәmә.
Kris qardaşının dizinin üstündә oturub, sancaq qu-
tusunu oynadırdı. Kiko, axır ki, şamı qoya bildi.
– Hә, indi yaxşı qız oldun, – Kiko onun tumanını
çәkdi.
O, yenә sehrli şkafın qarşısında oturdu vә unitaza
düşәn parıldayan qutunun sәsini zorla eşitdi. Başını qüs-
sәylә yellәdi.
– Qırxmaq üçün heç nә yoxdu, – o dedi.
Kristina da başını yellәdi vә Kiko sözünә davam
elәdi:
– Ata bunların hamısını gizlәdib, elәdi?
Qız ciddi görkәmdә onun hәrәkәtlәrini izlәyirdi.
Kiko göz üçün karandaşı götürüb soruşdu:
– Sәni ana kimi boyayım?
Qız nә “hә”, nә “yox” dedi.
– Gözünü yum.
Kristina gözünü yumdu vә Kikonun qızın göz qa-
paqlarına çәkdiyi bir neçә xәtt burnunun üstündәn gic-
gahlarına qәdәr gedib çıxdı.
– İndi dә ağzını, – Kiko dedi.
O, pomadanı götürüb hovxurdu vә qızın nәm kop-
puş dodaqlarına çәkdi. Kristina dilini çıxardıb, ağzını
marçıldada-marçıldada pomadanı yaladı. Kiko lәzzәtlә
güldü.