Page 162 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 162
sadәcә, biabırçılıq sayarlar. Kәnd adamları belәdi, әzi-
zim, onları dәyişmәyә mәnim gücüm çatmaz. Əmin ola
bilәrsәn ki, mәn onların baxışlarını bölüşmürәm vә diq-
qәtә almıram, ancaq dalımca danışmalarına bәhanә ver-
mәklә nә qazanasıydım? İncimә, Rosio, mәni başa
düşmәyә çalış; sәnә görә heç dә xәcalәt çәkmirәm, ancaq
nә vaxtsa bizim kәndә yaşamağa gәlәcәksәnsә, әvvәl-
cәdәn adamlarda yanlış fikir yaratmağa dәyәrmi?
Elә günlәr olur, hәr şey xәtrimә dәyir, әsәbi oluram.
Kiminsә mәni anlaması lazımdı. Müәyyәn saatlarda
ruhdan düşürәm. Dünya mәni sıxır, qorxudur, Rosio.
Hadisәlәr gәrginlәşib alәm qarışanda, inandığım, arxa-
lana bilәcәyim kiminsә yanımda olmasını istәyirәm.
Daha sәni yormaq istәmirәm. Mәnim fikirlәrimә,
ürәyimә, ruhuma bircә sәn hakimsәn.
E.S.
162 5 oktyabr
Sevgilim!
Bu gün hava gözәldi; göy üzü tәrtәmiz, xәfif şimal
külәyi әsir. Sübhün cana yayılan işığı vә meşәdә ağacla-
rın saralmağa başlayan yarpaqları açıq-aşkar payızdan
xәbәr verir. Alaqaranlıqdan bütün kәnd hәrәkәtә gәldi
vә meyvә yığımı başladı. Elә bil camaat istirahәtә gәlmiş
sonuncu adamı, dünәn gedәn navarralı Xulio Aspiası
gözlәyirmiş. Mühәrrik sәslәri, adamların hay-küyü va-
dini başına götürüb... Mәn dә bostana bir az tez düşdüm.
Gavalıdan, tutdan, iki armuddan başqa, mәnim iyirmi
üç alma ağacım var (beş ranet vә on-on beş kalvil) – kiçik
mülkdü, ancaq dolanmağa imkan verir. Ranet gec dәyir
vә ayın ikinci yarısına qәdәr qala bilәr, amma kalvil artıq
yetişib. Bu il almanın ilidi, budaqlar meyvәni saxlamır.
Yerә düşüb әzilәni isә qalmır.
Adәtәn, meyvә yığımı ailәliklә, kollektiv şәkildә
olur, ona görә bu sәhәr ağaca çıxanda xәyalıma gәtirdim
zim, onları dәyişmәyә mәnim gücüm çatmaz. Əmin ola
bilәrsәn ki, mәn onların baxışlarını bölüşmürәm vә diq-
qәtә almıram, ancaq dalımca danışmalarına bәhanә ver-
mәklә nә qazanasıydım? İncimә, Rosio, mәni başa
düşmәyә çalış; sәnә görә heç dә xәcalәt çәkmirәm, ancaq
nә vaxtsa bizim kәndә yaşamağa gәlәcәksәnsә, әvvәl-
cәdәn adamlarda yanlış fikir yaratmağa dәyәrmi?
Elә günlәr olur, hәr şey xәtrimә dәyir, әsәbi oluram.
Kiminsә mәni anlaması lazımdı. Müәyyәn saatlarda
ruhdan düşürәm. Dünya mәni sıxır, qorxudur, Rosio.
Hadisәlәr gәrginlәşib alәm qarışanda, inandığım, arxa-
lana bilәcәyim kiminsә yanımda olmasını istәyirәm.
Daha sәni yormaq istәmirәm. Mәnim fikirlәrimә,
ürәyimә, ruhuma bircә sәn hakimsәn.
E.S.
162 5 oktyabr
Sevgilim!
Bu gün hava gözәldi; göy üzü tәrtәmiz, xәfif şimal
külәyi әsir. Sübhün cana yayılan işığı vә meşәdә ağacla-
rın saralmağa başlayan yarpaqları açıq-aşkar payızdan
xәbәr verir. Alaqaranlıqdan bütün kәnd hәrәkәtә gәldi
vә meyvә yığımı başladı. Elә bil camaat istirahәtә gәlmiş
sonuncu adamı, dünәn gedәn navarralı Xulio Aspiası
gözlәyirmiş. Mühәrrik sәslәri, adamların hay-küyü va-
dini başına götürüb... Mәn dә bostana bir az tez düşdüm.
Gavalıdan, tutdan, iki armuddan başqa, mәnim iyirmi
üç alma ağacım var (beş ranet vә on-on beş kalvil) – kiçik
mülkdü, ancaq dolanmağa imkan verir. Ranet gec dәyir
vә ayın ikinci yarısına qәdәr qala bilәr, amma kalvil artıq
yetişib. Bu il almanın ilidi, budaqlar meyvәni saxlamır.
Yerә düşüb әzilәni isә qalmır.
Adәtәn, meyvә yığımı ailәliklә, kollektiv şәkildә
olur, ona görә bu sәhәr ağaca çıxanda xәyalıma gәtirdim
