Page 13 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 13
SƏRSƏM
– Bir çox yaxşılıqlarına görә onu övliyalar cәrgәsinә MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
qatmaq istәyiblәr, ancaq cәsәdini çıxaranda görüblәr ki,
üzü, әllәri qıc olub, dırnaqları tabutun taxtalarına batıb. 13
Demә, onu diri-diri basdırıblar, heç nәyә gücü
çatmadığından, o da ümidsızlәşib. Vәssalam. Adamın
әti ürpәşir, doğrudu?
Barmen gülümsәmәyә çalışdı, ancaq tәbәssümü üz-
gözündә dondu. Paltolu adam birdәn dolaşıq şeylәr
danışmağa başladı:
– İstәyırәm mәni basdırmamışdan әvvәl başıma iki
güllә vursunlar. Vursunlar ki, öldüyümә şübhә yeri
qalmasın, qoy aparsınlar Tibb İnstitutuna, tәlәbәlәri
әylәndirmәk üçün tikә-tikә doğrasınlar.
Barmenin az qaldı ürәyi qalxsın. Cavab vermәyә
macal tapmamış, pәzәvәng әlini jiletinin cibinә soxdu:
– Neçә verәsiyәm?
O gedәn kimi qalxıb barmendәn soruşdum:
– Bu kimdi?
– Yaxşı tanıyıram! Robinetdi, – dedi.
– Fransızdı?
– Nәyә görә fransız? Bәlkә avstriyalıdı, ya rusdu.
Buralarda yaşayır.
Piştaxtaya bir duro atıb, küçәyә cumdum. Heç kim
yox idi, Robinetin isә heç izi-tozu da qalmamışdı.
VI
Aurita yaxşı qızdı. Əgәr rastına belә qız çıxsa,
Davisito, heç nә düşünmәdәn evlәn. Kişi yalnız onda var
gücüylә işlәyә bilәr ki, qarşısına yaxşı qız çıxsın. Aurita
yaxşı qızdı, ya mәnә elә gәlir ki, yaxşıdı. Ancaq bunun
fәrqi yoxdu. Mәn ondan razıyam. Robineti ilk dәfә
gördüyüm axşam hirslәnmәsinin isә elә bir әhәmiyyәti
yoxdu, birinci, ona görә ki, gec gәlmişdim, ikinci, onun
dediyinә görә, mәndәn dәhşәtli çaxır iyi gәlirdi. Başa
salmağa çalışdım ki, bir stәkan çaxır içmәk cinayәt deyil,
– Bir çox yaxşılıqlarına görә onu övliyalar cәrgәsinә MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
qatmaq istәyiblәr, ancaq cәsәdini çıxaranda görüblәr ki,
üzü, әllәri qıc olub, dırnaqları tabutun taxtalarına batıb. 13
Demә, onu diri-diri basdırıblar, heç nәyә gücü
çatmadığından, o da ümidsızlәşib. Vәssalam. Adamın
әti ürpәşir, doğrudu?
Barmen gülümsәmәyә çalışdı, ancaq tәbәssümü üz-
gözündә dondu. Paltolu adam birdәn dolaşıq şeylәr
danışmağa başladı:
– İstәyırәm mәni basdırmamışdan әvvәl başıma iki
güllә vursunlar. Vursunlar ki, öldüyümә şübhә yeri
qalmasın, qoy aparsınlar Tibb İnstitutuna, tәlәbәlәri
әylәndirmәk üçün tikә-tikә doğrasınlar.
Barmenin az qaldı ürәyi qalxsın. Cavab vermәyә
macal tapmamış, pәzәvәng әlini jiletinin cibinә soxdu:
– Neçә verәsiyәm?
O gedәn kimi qalxıb barmendәn soruşdum:
– Bu kimdi?
– Yaxşı tanıyıram! Robinetdi, – dedi.
– Fransızdı?
– Nәyә görә fransız? Bәlkә avstriyalıdı, ya rusdu.
Buralarda yaşayır.
Piştaxtaya bir duro atıb, küçәyә cumdum. Heç kim
yox idi, Robinetin isә heç izi-tozu da qalmamışdı.
VI
Aurita yaxşı qızdı. Əgәr rastına belә qız çıxsa,
Davisito, heç nә düşünmәdәn evlәn. Kişi yalnız onda var
gücüylә işlәyә bilәr ki, qarşısına yaxşı qız çıxsın. Aurita
yaxşı qızdı, ya mәnә elә gәlir ki, yaxşıdı. Ancaq bunun
fәrqi yoxdu. Mәn ondan razıyam. Robineti ilk dәfә
gördüyüm axşam hirslәnmәsinin isә elә bir әhәmiyyәti
yoxdu, birinci, ona görә ki, gec gәlmişdim, ikinci, onun
dediyinә görә, mәndәn dәhşәtli çaxır iyi gәlirdi. Başa
salmağa çalışdım ki, bir stәkan çaxır içmәk cinayәt deyil,
