Page 9 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 9
SƏRSƏM
anın altındakı “Çaxır zirzәmisi” yazılmış lövhәyә gö- MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
züm sataşdı, fikirlәşdim: “Bәlkә bir stәkan içim?” İşә
bax, Davisito, nә qәdәr tәsadüf olar: axı mәn çaxır 9
xoşlamıram, heç vaxt dәrdimi qәdәhlә ovutmamışam,
lazım olmayan yerdә içәnlәrisә qınayıram; indi demә ki,
qardaşın içki düşkünüdü. İntәhası, zirzәmiyә girib uzun
stolun arxasında oturaraq ağ çaxır sifariş verdim.
Saçları hamar daranmış barmenin, piştaxtanın
arxasında kiminlә içә-içә söhbәt elәdiyini dәrhal sezmә-
dim. Bu adam pәzәvәngin biriydi. Qara paltosu, sarde-
lkanın üstünә çәkilmiş nazik pәrdә kimi, әyninә kip
oturmuşdu. Paltonun altından dizlәri torbalanmış şal-
varı görünürdü. Əllәrini ağır-ağır yellәdәrәk danışsa da,
hәrәkәtlәrindә fil tәmkini vә lәngәrliyi vardı. Ancaq,
Davisito, hәr şeydәn çox onun üzü mәni heyrәtә saldı;
gözünün biri çәp idi, bәbәklәri bir yerdә dayanmırdı. Elә
mәni diksindirәn dә bir qәdәr ağa çalan bu bozumtul,
sulanmış gözlәr idi. Üzünün solğunluğundan dodaqları
çox parıltılı görünürdü, susanda isә alt dodağı artıq әt
kimi sallanırdı.
III
Elә karıxdım ki, hәtta bir qurtum da almadan
stәkanı tәzәdәn stola qoydum. Davisito, hәmin dәqiqә
içimdә nәsә anlaşılmaz bir şey baş verdi. Sanki indiki
hәyatım әvvәlki hәyatımla birlәşdi. Qәribәdi, hә?
Hәmin dәqiqә nәlәr keçirdiyimi sәnә necә çatdıra-
cağımı düşünәndә yenә әtim ürpәşdi; çox çәtin vә
ağırdı. Bir sözlә, uzağa niyә gedәk, yәqin, sәnin dә
başına belә şeylәr gәlib. Davisito, bax, sanki hansısa sözü
ilk dәfә eşidirsәn, ya hansısa şәkli ilk dәfә görürsәn,
ancaq hiss elәyirsәn ki, sözlә, ya şәkillә bağlı duyğunu
әvvәllәr artıq yaşamısan, di gәl, başını divara çırpsan da,
bunun nә zaman olduğunu xatırlaya bilmәzsәn, lap yu-
xuda görmüş olsan belә, yenә yadına düşmәz. Bircә
anın altındakı “Çaxır zirzәmisi” yazılmış lövhәyә gö- MİGEL DELİBES SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
züm sataşdı, fikirlәşdim: “Bәlkә bir stәkan içim?” İşә
bax, Davisito, nә qәdәr tәsadüf olar: axı mәn çaxır 9
xoşlamıram, heç vaxt dәrdimi qәdәhlә ovutmamışam,
lazım olmayan yerdә içәnlәrisә qınayıram; indi demә ki,
qardaşın içki düşkünüdü. İntәhası, zirzәmiyә girib uzun
stolun arxasında oturaraq ağ çaxır sifariş verdim.
Saçları hamar daranmış barmenin, piştaxtanın
arxasında kiminlә içә-içә söhbәt elәdiyini dәrhal sezmә-
dim. Bu adam pәzәvәngin biriydi. Qara paltosu, sarde-
lkanın üstünә çәkilmiş nazik pәrdә kimi, әyninә kip
oturmuşdu. Paltonun altından dizlәri torbalanmış şal-
varı görünürdü. Əllәrini ağır-ağır yellәdәrәk danışsa da,
hәrәkәtlәrindә fil tәmkini vә lәngәrliyi vardı. Ancaq,
Davisito, hәr şeydәn çox onun üzü mәni heyrәtә saldı;
gözünün biri çәp idi, bәbәklәri bir yerdә dayanmırdı. Elә
mәni diksindirәn dә bir qәdәr ağa çalan bu bozumtul,
sulanmış gözlәr idi. Üzünün solğunluğundan dodaqları
çox parıltılı görünürdü, susanda isә alt dodağı artıq әt
kimi sallanırdı.
III
Elә karıxdım ki, hәtta bir qurtum da almadan
stәkanı tәzәdәn stola qoydum. Davisito, hәmin dәqiqә
içimdә nәsә anlaşılmaz bir şey baş verdi. Sanki indiki
hәyatım әvvәlki hәyatımla birlәşdi. Qәribәdi, hә?
Hәmin dәqiqә nәlәr keçirdiyimi sәnә necә çatdıra-
cağımı düşünәndә yenә әtim ürpәşdi; çox çәtin vә
ağırdı. Bir sözlә, uzağa niyә gedәk, yәqin, sәnin dә
başına belә şeylәr gәlib. Davisito, bax, sanki hansısa sözü
ilk dәfә eşidirsәn, ya hansısa şәkli ilk dәfә görürsәn,
ancaq hiss elәyirsәn ki, sözlә, ya şәkillә bağlı duyğunu
әvvәllәr artıq yaşamısan, di gәl, başını divara çırpsan da,
bunun nә zaman olduğunu xatırlaya bilmәzsәn, lap yu-
xuda görmüş olsan belә, yenә yadına düşmәz. Bircә
