Page 12 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 12
V
İndi alnında tәr damcıları parıldayırdı. Nәfәsi
tәntimişdi. Danışdıqlarını yaşadığı hiss olunurdu. Bar-
men daha gülümsәmirdi. Əlini ağ pencәyinә silib dedi:
– Lәnәt şeytana, adam elә fikirlәşәr ki, bunlar sizin
başınıza gәlib.
Bu yerdә özümü saxlaya bilmәyib qışqırdım:
– Yenә ağ çaxır!
Pәzәvәng içmәyinә ara vermәdәn çevrildi. Bu vax-
tacan burda olduğumu sezmәmişdi. Şüşәnin arxasından
bәrәlmiş göz mәnә zillәnmişdi. Hәdәqәsindәn çıxmış bu
әcaib göz stәkanın dibindә get-gedә böyüyürdü. O, bir
müddәt belәcә oturdu, sanki mәnә zәrrәbinlә baxırdı.
Adi gözlә şüşәnin böyütdüyü göz arasındakı fәrq ağır
tәәssürat yaradırdı. Davisito, elә bil onu görәndә
12 keçirdiyim hisslәri, indi o, mәni görәndә keçirirdi.
Yağlıbaş barmen mәnә çaxır süzәndәn sonra, piştaxtanın
arxasına qayıdıb tәkrar elәdi:
– Elә tәsvir elәdiniz, sanki öz başınıza gәlib. Adam
mat qalır!
O, gözünü mәndәn çәkib, yavaş-yavaş barmenә sarı
döndü.
– Mәn bunu hәr gecә yuxuda görürәm, – dedi. –
Başıma gәlsә, bundan yaxşıdı. – Bir az susub, sonra әlavә
etdi. – Bir kәndli haqqında әhvalatı bilirsәn? İstәyiblәr
onu müqәddәs hesab elәsinlәr, ancaq son mәqamda
dözümünü itirdiyinә görә fikirlәrindәn daşınıblar.
Barmen başını silkәlәdi. Araya üzücü sükut çökdü.
Mәn dözmәyib qışqırdım:
– Bir stәkan da ağ çaxır!
Pәzәvәng yenә mәnә sarı döndü. Sözünü kәsmәyim
xoşuna gәlmәmişdi. Yağlıbaş hәvәssiz-hәvәssiz mәnә
çaxır süzüb, piştaxta arxasına qayıtdı. Pәzәvәng sözünә
davam elәdi:
İndi alnında tәr damcıları parıldayırdı. Nәfәsi
tәntimişdi. Danışdıqlarını yaşadığı hiss olunurdu. Bar-
men daha gülümsәmirdi. Əlini ağ pencәyinә silib dedi:
– Lәnәt şeytana, adam elә fikirlәşәr ki, bunlar sizin
başınıza gәlib.
Bu yerdә özümü saxlaya bilmәyib qışqırdım:
– Yenә ağ çaxır!
Pәzәvәng içmәyinә ara vermәdәn çevrildi. Bu vax-
tacan burda olduğumu sezmәmişdi. Şüşәnin arxasından
bәrәlmiş göz mәnә zillәnmişdi. Hәdәqәsindәn çıxmış bu
әcaib göz stәkanın dibindә get-gedә böyüyürdü. O, bir
müddәt belәcә oturdu, sanki mәnә zәrrәbinlә baxırdı.
Adi gözlә şüşәnin böyütdüyü göz arasındakı fәrq ağır
tәәssürat yaradırdı. Davisito, elә bil onu görәndә
12 keçirdiyim hisslәri, indi o, mәni görәndә keçirirdi.
Yağlıbaş barmen mәnә çaxır süzәndәn sonra, piştaxtanın
arxasına qayıdıb tәkrar elәdi:
– Elә tәsvir elәdiniz, sanki öz başınıza gәlib. Adam
mat qalır!
O, gözünü mәndәn çәkib, yavaş-yavaş barmenә sarı
döndü.
– Mәn bunu hәr gecә yuxuda görürәm, – dedi. –
Başıma gәlsә, bundan yaxşıdı. – Bir az susub, sonra әlavә
etdi. – Bir kәndli haqqında әhvalatı bilirsәn? İstәyiblәr
onu müqәddәs hesab elәsinlәr, ancaq son mәqamda
dözümünü itirdiyinә görә fikirlәrindәn daşınıblar.
Barmen başını silkәlәdi. Araya üzücü sükut çökdü.
Mәn dözmәyib qışqırdım:
– Bir stәkan da ağ çaxır!
Pәzәvәng yenә mәnә sarı döndü. Sözünü kәsmәyim
xoşuna gәlmәmişdi. Yağlıbaş hәvәssiz-hәvәssiz mәnә
çaxır süzüb, piştaxta arxasına qayıtdı. Pәzәvәng sözünә
davam elәdi:
