Page 104 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 104
Kәnddә, yay aylarında mәrhum bacım Rafela hәr
gün şüşәbәnddә, mәnim yanımda özünü günә verirdi.
Onu işığı xoşlayan qadınlara aid etmәk olardı; günәş-
dәn doymaq bilmirdi. Vaxtın ona gücü çatmadığına mәn
hәr dәfә heyrәtlәnirdim; otuz-yetmiş yaş arası, onun
bәdәni, demәk olar, dәyişmәmişdi: yenә hәmin dolu,
hamar, bәrk budlar, göz deşәn balaca döşlәr, incә, elastik
bel... Bacım Rafaelanın heyrәtamiz bәdәni varıydı, o,
sanki yaşın acığına dәyişmәz qalaraq vaxta gülürdü vә
ancaq ölüm ona üstün gәlә bildi.
İndisә bir xahişim var: boyunuz bәrabәri iri planda
şәklinizi mәnә yollaya bilәrsinizmi? Gülmәkdәn qıvrılan
nәvәnizlә birlikdә çәkdirdiyiniz bu şәkildә sifәtinizdәn
başqa, dirsәyә qәdәr çılpaq qollarınızı, qәşәng baldırı-
nızı zorla seçmәk olur. Ancaq mәn Sizi tәk, bütöv, ayrıca
bir şәkildә görmәk istәyirәm. Qoca pәrәstişkarınıza bu
zövqü bәxş edәrsinizmi? Başa düşün, öz mәsum gülü-
104 şüylә şәklә tәravәt gәtirәn qızcığaz mәnә heç dә mane
olmur, amma diqqәtimi yayındırır, mәni isә indi Siz, yal-
nız Siz maraqlandırırsınız.
Ayın iyirmi sәkkizindә bütün yayı keçirmәk üçün
Kremanesә gedirәm. Vilyarkayoda doğulsa da, italyan
olduğundan hamımızın İtalyalı deyә çağırdığımız dos-
tum Protto Andrettinin dediyinә görә, bәnnalar sabah
işlәrini qurtaracaqlar. Mәnsә nә iş düşdü görmәklә dola-
nışığını çıxaran gicbәsәr Nereanı, qulluqçum Kerubinanı
әziyyәtdәn qurtarıb, evi yığıb-yığışdırana qәdәr bir neçә
gün gözlәyәcәyәm. Nereanın valideynlәri ahıl vaxtla-
rında öz dağ kәndlәrini qoyub bizim tәrәflәrә gәliblәr.
Onlar XIX әsrdә Kremanesә köçüb gәlәn ilk mühacirlәr-
di. İndisә cavanlar çıxıb gedir, yerinә gәlәnlәrsә yoxdu.
Başqa bir vaxt Sizә öz şәklimi yollayacağam. Bu
addımı atmağa bir az çәkinirәm. Siz bunun öhdәsindәn
layiqincә gәldiniz, görәn, mәnim dә bәxtim gәtirәcәkmi?
Mәktubu bitirirәm; deyәsәn, çox geniş alındı, ancaq
Sizin şәkliniz, qadın әli dәymәyәn evә Sizin gәlişiniz,
gün şüşәbәnddә, mәnim yanımda özünü günә verirdi.
Onu işığı xoşlayan qadınlara aid etmәk olardı; günәş-
dәn doymaq bilmirdi. Vaxtın ona gücü çatmadığına mәn
hәr dәfә heyrәtlәnirdim; otuz-yetmiş yaş arası, onun
bәdәni, demәk olar, dәyişmәmişdi: yenә hәmin dolu,
hamar, bәrk budlar, göz deşәn balaca döşlәr, incә, elastik
bel... Bacım Rafaelanın heyrәtamiz bәdәni varıydı, o,
sanki yaşın acığına dәyişmәz qalaraq vaxta gülürdü vә
ancaq ölüm ona üstün gәlә bildi.
İndisә bir xahişim var: boyunuz bәrabәri iri planda
şәklinizi mәnә yollaya bilәrsinizmi? Gülmәkdәn qıvrılan
nәvәnizlә birlikdә çәkdirdiyiniz bu şәkildә sifәtinizdәn
başqa, dirsәyә qәdәr çılpaq qollarınızı, qәşәng baldırı-
nızı zorla seçmәk olur. Ancaq mәn Sizi tәk, bütöv, ayrıca
bir şәkildә görmәk istәyirәm. Qoca pәrәstişkarınıza bu
zövqü bәxş edәrsinizmi? Başa düşün, öz mәsum gülü-
104 şüylә şәklә tәravәt gәtirәn qızcığaz mәnә heç dә mane
olmur, amma diqqәtimi yayındırır, mәni isә indi Siz, yal-
nız Siz maraqlandırırsınız.
Ayın iyirmi sәkkizindә bütün yayı keçirmәk üçün
Kremanesә gedirәm. Vilyarkayoda doğulsa da, italyan
olduğundan hamımızın İtalyalı deyә çağırdığımız dos-
tum Protto Andrettinin dediyinә görә, bәnnalar sabah
işlәrini qurtaracaqlar. Mәnsә nә iş düşdü görmәklә dola-
nışığını çıxaran gicbәsәr Nereanı, qulluqçum Kerubinanı
әziyyәtdәn qurtarıb, evi yığıb-yığışdırana qәdәr bir neçә
gün gözlәyәcәyәm. Nereanın valideynlәri ahıl vaxtla-
rında öz dağ kәndlәrini qoyub bizim tәrәflәrә gәliblәr.
Onlar XIX әsrdә Kremanesә köçüb gәlәn ilk mühacirlәr-
di. İndisә cavanlar çıxıb gedir, yerinә gәlәnlәrsә yoxdu.
Başqa bir vaxt Sizә öz şәklimi yollayacağam. Bu
addımı atmağa bir az çәkinirәm. Siz bunun öhdәsindәn
layiqincә gәldiniz, görәn, mәnim dә bәxtim gәtirәcәkmi?
Mәktubu bitirirәm; deyәsәn, çox geniş alındı, ancaq
Sizin şәkliniz, qadın әli dәymәyәn evә Sizin gәlişiniz,