Page 87 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

çırpı toplayıb, şәhәrdә satmaqla qazandıqları pul onlar üçün
nadir tapılan qiymәtli әşya kimiydi. Onlar pula, az qala, sitayiş
edirdilәr. Dağlarda, kәndlilәrin arasında çox yaşamışdım,
bilirdim ki, onlar nә dindardı, nә mövhumatçı. Bu kәndlilәr
üçün әn әsas mәsәlә pul idi – çünki, әvvәla, çox zaman pul
üzü görmürdülәr, ikincisi dә, pulla yaxşı şeylәr almaq olurdu.
Hәr halda, onlar belә fikirlәşirdilәr vә mәn dә bir dükançı
kimi onlarla razılaşmaya bilmәrәm.
Pula doyunca baxandan sonra Paride mәnә dedi:
– Yaxşı, toxuma dәzgahının sәs-küyü sәnә mane olmaya-
caqsa, bu otağa yerlәşә bilәrsәn.
O, mәni sıldırım qayanın üzәrindә tikilmiş balaca evә
apardı. İkimәrtәbәli evciyin yanında taxtapuşu kәrpiclә hörülmüş
kiçik bir tikili vardı, arxa divarı da yuxarıdakı maçeranı
saxlayan qayalığa söykәnirdi; ön divardakı pәncәrәnin nә
şüşәsi vardı, nә dә çәrçivәsi.
İçәri girәndә gördüm ki, Paridenin dediyi kimi, ağacdan
düzәldilmiş köhnә dәzgah otağın yarısını tutub. Otağın boş
qalan hissәsindә çarpayı qoyulmuşdu. Әslindә, çarpayı dәmir
altlıqların üzәrinә düzülmüş taxtalardan ibarәt idi, taxtaların
üstünә döşәk әvәzinә, quru qarğıdalı yarpağı doldurulmuş
yekә çuval atılmışdı. Maili tavan o qәdәr alçaq idi ki, başını
әymәli olurdun. Divarları hörümçәk toru vә kif basmışdı (di-
varlardan birini yalçın qaya parçası әvәzlәyirdi). Paride başını
qaşıya-qaşıya dedi:
– Bu da sizin otağınız… Özünüz baxın, burada qala
bilәrsiniz, ya yox?
Arxamca otağa girәn Rozetta qorxa-qorxa dedi:
– Ana, biz burada yatacağıq?
– Olanımız budur, – qızıma acıqlandım vә Parideyә tәrәf
dönüb soruşdum: – Mәlәfәmiz yoxdur, bizә mәlәfә verә
bilәrsiniz?
Xeyli çәnә-boğaz etmәli olduq, Paride mәlәfә vermәk
istәmirdi, deyirdi arvadının cehizidir, verә bilmәz. Mәlәfәyә

87