Page 58 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

ordusu hücuma keçib, uzağı bir hәftәyә burada olacaq.
Dediklәrinin çoxu yalan-palan idi, ancaq yalanı doğruya elә
ustalıqla qarışdırıb danışırdı ki, adam onun bütün sözlәrinә
inanmalı olurdu. Bombardmanlar vә pulemyot atәşi barәdә
dediklәri doğruydu, ancaq kәndimizin bütün sakinlәrinin hәbs
düşәrgәsinә aparılması ilә bağlı söylәdiklәri inandırıcı deyildi.
Heç kimimiz yox idi, özümüz dә çox qorxmuşduq deyә
ağlımıza da gәlmәdi ki, o, bizi evdә daha çox saxlamaq vә
bizdәn faydalanmaq üçün yalan danışa bilәr. Doğrudan da,
ağır vaxtlar idi, Rozarionun söylәdiklәrindә zәrrә qәdәr hәqiqәt
payı vardısa, qızımla birgә yola çıxıb, başımıza bәla aça
blmәzdim. Ona görә dә doğma kәndimizә getmәk fikrindәn
daşındım vә müttәfiqlәrin Fondiyә gәlib çıxacağı günü gözlәmәyi
qәrara aldım.
Buna baxmayaraq, nәyin bahasına olursa-olsun, Konçettanın
evini tәrk etmәliydik, çünki dediyim kimi, bu ev gözdәn-
nәzәrdәn uzaq bir yerdә, portağal bağlarının arasında yerlәşirdi
vә biz burada müdafiәsiz qalmışdıq; Konçettanın oğlanlarından
qorxurdum. Dediyim kimi, ikisi dә azdanışan, adamayovuşmaz
idilәr. Ancaq danışmağa başlayanda dәrhal nә yuvanın quşu
olduqları üzә çıxırdı. Mәsәlәn, bir dәfә onlardan biri zarafatla
bir әhvalat danışmağa başladı:
– Bir dәfә bir alban kәndindә bizi atәşә tutdular, iki
adamımız yaralandı. Әvәzindә bilirsәn neylәdik? Kişilәrin
hamısı qaçıb aradan çıxmışdı deyә әn yaraşıqlı qadınlarını
tutduq vә hamısını o söz… Bәzilәri könüllü razı oldular, bu
fahişәlәr öz әrlәrinin papağını yerә soxmağa hazır idilәr. O
birilәrini isә mәcbur etdik, o qәdәr kişi üzü gördülәr ki, ayaq
üstә güclә dayanırdılar.
Belә söhbәtlәrdәn dәhşәtә gәlirdim, Konçetta isә gülә-
gülә deyirdi:
– Afәrin, uşaqlar! Mәlum mәsәlәdir, oğlanlar qızlardan
ötrü sinov gedir; әsl dәliqanlıdırlar.

58