Page 54 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

Ancaq Konçettaya demәyә ürәk elәmәsәm dә, onların
oğullarının arabanı boşaltdığı sәhnәni xatırlayıb fikirlәşdim:
“Әlbәttә! Bir dәfә oğurladın, ya beş dәfә, nә fәrqi var?”
Ev sahiblәrinin әliәyri adamlar olduğunu görüb, buradan
getmәk barәdә düşünmәyә başladım. Әtәyimin altında xeyli
pul gizlәtmişdim, istәnilәn yerdә qabağımızı kәsib, bizi qarәt
elәyә bilәrdilәr. Qanunların işlәmәdiyi, karabinerlәrin olmadığı
bir vaxtda iki qadın xeylağına kim qahmar çıxacaqdı? Gizlәtdiyim
pullar barәdә Konçettaya heç nә demәmişdim. Ancaq otağın
vә yemәyin pulunu vaxtı-vaxtında ödәyirdim vә әlbәttә,
Konçetta çoxdan başa düşmәliydi ki, mәnim saxlancım var.
Bu gün yiyәsiz qalmış әşyaları götürәn adamlar sabah mәnim
pullarımı da oğurlaya bilәr, özümü dә öldürәrdilәr. Oğullar
quldur, ailә başçısı ağıldankәm, Konçettanın özü isә dәlibaş –
belә ailәdәn nә desәn, gözlәmәk olardı. Evlәri Fondidәn
uzaqda olmasa da, portağal bağlarının arasında, xәlvәt yerdәydi:
burada adamı kәsib doğrasalar da, heç kәs xәbәr tutmazdı.
Doğrudur, pis sığınacaq deyildi, ancaq burada bıçaq yarasından
ölmәkdәnsә, açıq havada başına bomba yağsa yaxşıdır. Elә
hәmin axşam yatağa uzananda Rozettaya dedim:
– Bunların hamısı quldurdur. Bәlkә, bizә heç nә elәmәzlәr,
amma bilmәk olmaz, ikimizi dә öldürüb, portağal ağaclarının
altında basdıra bilәrlәr.
Bunu ürәyimi boşaltmaq üçün dedim, ancaq o dәqiqә dә
dediyimә peşiman oldum, çünki Rozetta Romadakı bombard-
mandan hәlә dә özünә gәlmәmişdi. Qız qorxudan әsә-әsә
mәnә qısılıb pıçıldadı:
– Qorxuram, ana. Gәl elә bu saat çıxıb gedәk buradan.
Başa saldım ki, bunlar yalnız mәnim tәxminlәrimdir:
müharibәdir dә, neylәyәsәn? Vinçenso da, Konçetta da, onların
oğulları da, әlbәttә ki, dürüst adamlardır. Amma, deyәsәn, onu
inandıra bilmәdim.
– Fәrqi yoxdur, gedәk buradan, gör nә gündә yaşayırıq…

54