Page 56 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

çılpaq oturmuş Rozettanı göstәrdim, bizә taxtabiti basmış
yorğan-döşәk verdiyi üçün üzünü danlamağa başladım.
– Düz deyirsәn, – o, hәmişәki kimi odlu-odlu cavab verdi, –
çarpayıda taxtabiti var. Әlbәttә, yaxşı deyil, adamın ürәyini
bulandırır. Amma axı biz adi, yoxsul kәndlilәrik, sәnsә –
şәhәrli sinyora: biz taxtabitilәrә öyrәşmişik, siz – ipәk mәlәfәlәrә.
Haqlı olduğumu etiraf etsә dә, elә danışırdı ki, elә bil
mәnimlә mәzәlәnir; sözünün axırında isә dedi ki, taxtabiti dә
Allahın yaratdığı mәxluqdur, Allah onu elә-belә yaratmayıb
ki… Sonda bildirdi ki, bizә qatır üçün ot saxladıqları samanlıqda
yer salacaq. Burada da ot bәdәnimizә batırdı, cücülәr var idi.
Ancaq yaxşı cücülәr idi, üstümüzә daraşsalar da, qanımızı
içmirdilәr.
Yaxşı başa düşürdüm ki, belә çox davam elәyә bilmәz.
Bu evdә ürәkaçan heç nә yox idi: nә yemәyi yemәk idi, nә
yatağı yataq. Konçetta çox pinti qadın idi, tәlәm-tәlәsik,
başdansovdu iş görürdü, mәtbәxi çirk basmışdı, burada su da
yox idi, sahibә heç vaxt heç nәyi yumurdu, qazanlar, boşqablar
his-pas içindәydi. Hәr gün dә eyni yemәyi bişirirdi – Çoçariyada
bunun adına “minestrina” deyirlәr: çörәyi xırda-xırda doğrayıb
gil boşqaba qoyursan vә üstünә lobya hәlimi tökürsәn, vәssalam.
Hәlim çörәyә hopub doğramaca çevrilәndәn sonra yemәyi
soyuq-soyuq yeyirlәr. Minestrinadan zәhlәm gedirdi, Konçettanın
hazırladığı yemәyin içindәn isә hәr dәfә milçәk, ya tarakan
çıxırdı. Arvad hәtta bu sadә yemәyi dә hazırlaya bilmirdi. Biz
kәndlisayağı eyni boşqabdan yeyir, qaşıqlarımızı yalayıb
yenidәn sıyığa batırırdıq. Tәsәvvür edirsinizmi, hәr dәfә irad
tutub deyәndә ki, yemәyin içindә ölü milçәklәr var, bu
qanacaqsız qadın cavab verirdi:
– Ye, ye. Milçәyin nә ziyanı var? Әtdir dә, dana әti kimi.
Nәhayәt, Rozettanın bu iyrәnc yemәyә әl vurmadığını
görüb, Konçettayla birgә yaxınlıqdakı bazara getmәyә başladım.
Hәr şeyә әl qoyan, hәr şeyi müsadirә elәyәn faşistlәrin vә
arası kәsilmәyәn bombardmanların ucbatından bazar şәhәrdәn

56