Page 568 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

Bunlar eyni çevrәdәn olan, bir-birinә arxa-dayaq duran
adamların tikansız zarafatları idi. Bax әgәr mәn desәydim ki,
belә qidaları özümә rәva görmәyim heç dә tez-tez olmur,
mәncә, bu, onlara toxunardı. Odur ki, yerimdә dinmәzcә
oturub, bütün gücümü yemәyә vermişdim. Piroq ortaya gәlәndә
hamı sakitlәşdi, bәlkә, ona görә ki, bulyon qaynar idi vә onu
üfürmәk lazım gәlirdi ki, ağzını yandırmayasan. Lakin kimsә
deyәndә ki, piroqun içliyi xalisdir, müştәrilәrә sırınanlardan
deyil, hamı gülüşdü. Mәnsә yenә dinmәzcә durub kәlmә
kәsmirdim, әvәzindә mәdәmi qızdırmaq üçün iki nimçә bulyonu
içәri ötürdüm. Nәhayәt, bir cüt qızartma hindtoyuğu süfrәyә
gәldi. Çox iriydilәr, lap dәvәquşu boyda. Toyuqları görәndә
yenә hamının kefi duruldu, bu dәfә dә başladılar quşsatana
ilişmәyә. Soruşdular ki, tәbiәtin bu möcüzәsini haradan tapıb,
olmaya bütün Romanı quş әtiylә tәchiz edәn mәşhur De
Santisdәn. Amma kәndçi zarafatı qanmadı, cavab verdi ki, bu
quşları yüz toyuğun içindәn seçib, evindә öz әliylә yemlәyib.
Mәn bu dәfә dә ağzımı açıb bir kәlmә söz demәdim,
әvәzindә yekә bir budu, hәmçinin üç yaxşı tikәni seçib qabıma
qoydum. Sonra hansı yerindәn olduğunu bilmәdiyim daha bir
tikәni dә lәzzәtlә içәri ötürdüm. Elә iştahayla yeyirdim ki,
kimsә özünü saxlaya bilmәyib dedi:
– Bir baxın, görün Ecisto necә hәvәslә yeyir!.. Ecisto,
yәqin, belәsini hәr gün dadmırsan, elәdir?
– Mәhz elәdir! – dolu ağızla cavab verdim, özlüyümdә isә
fikirlәşdim ki, heç olmasa, bir dәfә sözün düzünü dilә gәtirdilәr.
Bu arada Kroçaninin içki şüşәlәri süfrә üzәrindә dövrә
vurur, masa arxasında oturanların pörtüb qızarmış parıltılı
sifәtlәri isә mis qab-qacaq kimi işım-işım işıldayırdı. Yemәkdәn
başqa ayrı heç nәdәn danışmırdılar, әslindә, danışılası bir
sözlәri dә yox idi. Nәsә deyә bilәcәk yeganә adam özüm ola
bilәrdim, çünki o birilәrdәn fәrqli olaraq, mәnim işlәrim heç
dә yaxşı getmirdi vә indi qәmgin düşüncәlәrә dalmışdım,
hәrçәnd fikir qarın doyurmur, uzaqbaşı beyni doldurur.

568