Page 501 - alberto moravia_Макет 1

Bədxərc

Nәhayәt, hәmin gün yetişdi: bankdan axırıncı beş min
lirәni dә çıxartdım. Demәk olar ki, pulun hamısını amerikan
siqarına vermişdim, özümdә qalan üç yüz lirәdәn çox olmazdı.
Sәhәr tәzә açılmışdı, mәnsә dükana getmәk әvәzinә evә
qayıtdım, yataq otağına keçib paltarımı, ayaqqabımı soyunmadan
hәlә yığışdırılmamış çarpayıma sәrәlәndim. Valentina şirin-
şirin yatmağındaydı, arada o biri böyrü üstünә çevrilib yuxu-
lu-yuxulu soruşdu:
– Sәn evdәsәn? Bәyәm bu gün bazar günüdür?
Vә tәzәdәn yuxuladı.
Onun oyanmağını gözlәyә-gözlәyә siqareti siqaretә
calamışdım. Hәlә bir saatacan da yatdı, sonra oyandı, gözünü
açmadan soruşdu:
– Demәli, bu gün bayramdır?
– Hә, bayramdır, – cavab verdim.
Qalxıb tәlәsmәdәn geyinmәyә başladı. Dinmәzcә geyinsә
dә, hәrdәn öz-özünә mızıldandığını eşidirdim: “Nә bayramdı
ki, belә?” Sanki bunun heç dә bayram olmadığını hiss etmişdi.
Gözlәyirdim ki, görüm nә vaxt ağzını açıb xәrclik istәyәcәk;
tәnbәl olsa da, әrzağı özü alırdı, yemәk hazırlamaqda isә ev
qulluqçumuz ona kömәk edirdi.
Әvvәl vanna otağına keçdi, geyinmәyini qurtarandan sonra
isә mәtbәxә getdi ki, qәhvә hazırlasın, hәm dә qulluqçu ilә
ağız-ağıza verib bir az qeybәt elәsin. Mәn dә durub mәtbәxә
keçdim. Dinmәzcә oturub qәhvәmizi içdik. Amma hәr şeydәn
göründüyü kimi, bayram fikri Valentinanın beynindәn çıxmırdı,
çünki bunu mәndәn bir dә soruşdu:
– De görüm, nә bayramdır axı?.. Lüçiya deyir, bu gün heç
bir bayram-filan yoxdur, mağazalar hamısı açıqdır.
– Bu gün mәnim bayramımdır, – qısaca dedim vә durub
yataq otağına keçdim; kostyumu, ayaqqabını soyunmadan
tәzәdәn çarpayıya uzandım.
Valentina quluqçuyla nәsә danışa-danışa bir müddәt dә
mәtbәxdә qaldı. Zәnnimcә, vaxtı daha çox o sәbәbdәn uzadırdı

501