Page 490 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

– Dünәn o, mәni maşınla Monte-Marioya aparmışdı, – qız
cavab verdi.
– Nolsun ki?
– Maşında gәzmәk әcәb yaxşıdır… Hәlә gör mәnә nә
verib…
Bunu deyib ağ metaldan düzәlmә fil balası şәklindәki
sancağı hәvәslә çıxarıb göstәrdi; belәsini xırdavatçılar Kampo
dei Fyori bazarında satırlar.
– Sәn avam qızsan, başa düşmürsәn ki, sәni hәriflәyir…
Özü dә çox nahaq yerә icazәsiz-filansız sәni maşınla gәzmәyә
aparıb. Sinyora xәbәr tutsa, onun dәrsini verәr. Sonrasına
qalanda da, ehtiyatlı ol. Bir daha deyirәm: ehtiyatlı ol.
Cavabında Tuda gülümsәdi, ancaq Mario ilә әlaqәni
kәsmәdi, gәzmәyә, görüşmәyә davam elәdi.
İki hәftә keçdi. Bir gün professor yenә qapıçı otağına baş
çәkib mәni kәnara çağırdı, sәsini alçaldıb soruşdu:
– Qulaq asın, Covanni, necә bilirsiniz, Tuda dürüst qızdır?
Әliәyri deyil ki?
– Xeyr, professor, – dedim. – Avamdır, amma әliәyriliyi
yoxdur.
– Tәki belә olsun, – professor bir qәdәr tәrәddüdlә,
inamsızca dedi. – Bilirsәn, kitablarımdan beşi yoxa çıxıb.
Әlbәttә, istәmәzdim ki…
Mәn bir daha әminliklә bildirdim ki, burada Tudalıq iş ola
bilmәz, kitablar da tapılar. Amma boynuma alım ki,
eşitdiklәrimdәn nәsә dalağım sancmışdı, qәrara gәlmişdim ki,
sayıq olmaq lazımdır.
Üstündәn bir neçә gün keçmişdi ki, Mario ilә Tudanın
xısınlaşa-xısınlaşa liftә necә mindiklәrini gördüm. Guya
sinyoranın nә kimi tapşırıqları olacağını öyrәnmәk üçün Mario
dördüncü mәrtәbәyә qalxmalıydı. Amma gözünün içinә kimi
yalan deyirdi: sinyora bir saat qabaq getmişdi, Mario da bunu
yaxşı bilirdi.

490