Page 452 - alberto moravia_Макет 1
P. 452
Alberto Moravia
Bu, bizim ilk dava-dalaşımız idi, amma ardınca hәlә neçәsi
dә baş verdi. Adelenin bәd xasiyyәtinin üzә çıxdığı mәqamların
hamısını sadalamaq mümkün deyil. Bu qadında sanki hәr
hansı boş şeyin üstündә höcәtlәşmәk mәrәzi vardı. Mәn
deyәndә ki, filan şeyin rәngi ağdır, gәrәk mütlәq desin: yox,
ağ deyil, qaradır. Nә illah elәsәn dә, sәhvini boynuna qoya
bilmәzdin. Heç vaxt arxasını yerә vermir, lap dünya dağılsa
belә, dediyinin üstündә durub güzәştә getmirdi. Bu barәdә nә
qәdәr danışsan da, bitib-tükәnәn deyil. Hansını deyәsәn?!
Misal üçün, bir dәfә iki ayağını bir başmağa dirәyib üzümә
durdu ki, guya evdә xәrclik üçün pul saxlamamışam. Bütün
günü dil-boğaza qoymadı, sutkanın iyirmi dörd saatını durmadan
mübahisә edәndәn sonra pulun yeri birdәn-birә mәlum oldu:
heç demә, xәrclik ayaqyolunun mәhәccәrindә stәkandakı
qızılgül kimi öz kefindәdir. Amma bununla mәsәlә bitmәdi,
әksinә, mübahisә yeni güclә vüsәt aldı: Adele iddia edirdi ki,
bәs guya pulu ora mәn qoymuşam, mәnsә bunun qeyri-
mümkünlüyünü isbat edәn dәlil-sübutlar gәtirib deyirdim ki,
sәn o xarabaya pulu almazdan qabaq yox, mәhz pulu alan
kimi baş çәkmisәn.
Bir dәfә dә höcәtliyinә salıb, ağzı köpüklәnә-köpüklәnә
zorla sübut edirdi ki, bәs üzbәüzdәki barda ofisiant işlәyәn
Alessandronun dörd uşağı var. Belә deyildi axı, dәqiq bilirdim
ki, onun uşağı dörd yox, üçdür. Mübahisәmiz bütün hәftә
boyu uzandı: hәmin vaxt, tәrslikdәn, Alessandro özü burada
yox idi, harasa getmişdi. Gәlib çıxanda belә mәlum oldu ki,
bizim mübahisәmiz tәzә-tәzә qızışanda onun üç uşağı varmış,
indi isә – dörddür. Yәni, aradan ötәn müddәtdә daha bir uşaq
doğulmuşdu.
Bunlar hamısı çox sәfeh, mәnasız mübahisәlәr idi. Hәrdәn
o, haqlı çıxırdı, hәrdәn mәn. Amma Adeleni nahaq yerә
qandırmağa çalışırdım ki, mәsәlә heç dә kimin haqlı, kimin
haqsız olmasında deyil; onun hәr boş şeyin üstündә bu qәdәr
452