Page 448 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

gedirdisә, indi kәdәrli vә pәrişan görünür, başını yüngülcә
aşağı salıb dinmәzcә addımlayırdı.
Lap yazığım gәldi; halına acıdım vә birdәn hiss elәdim ki,
onu hәmişәkindәn daha bәrk, heç vaxt olmamış kimi sevirәm.
Ağzımı açdım ki, “Aqata!” qışqırım, amma hәmin an döngәyә
burulub gözdәn itdi. Adın yalnız birinci hәrfini demәyә macal
tapdım, var sәsimlә bәrkdәn “A” qışqırdım vә bomboş küçәdә
tәk qaldım.

448