Page 443 - alberto moravia_Макет 1

Dublyor

yox ki, sevgi mәni kor etmişdi, yox. Aqata mәcbur edirdi
inanım ki, sevmәyin müxtәlif üsulları mövcuddur; qadının
görüşә gәlmәdiyi, sәndәn iyrәndiyi, sәnә kobud cavab verdiyi,
tüpürmәk belә istәmәdiyi sevgilәrin dә mümkünlüyünә ümid
elәyim. Odur ki, sabahısı gün elә hәmin vaxt yenә ona zәng
vurdum. Bu dәfә dәstәyi kiçik bacısı götürdü, dedi ki, bәs
Aqata evdә yoxdu. Bilirdim ki, telefon yemәk otağındadır, nә
cavab vermәk lazım olduğunu bacısına diktә elәyәn Aqatanın
sәsini dә aydınca eşidirdim. Onda başımı tamam itirdim,
başladım günün müxtәlif vaxtlarında zәng vurmağa: nahar
vaxtı, sübh tezdәn, gecәdәn xeyli keçmiş. Ancaq Aqata heç
vaxt evdә tapılmadı. İndi mәn telefon budkasına girәndә
ürәyim bulanırdı, telefondan zәhlәm gedirdi. Amma yenә dә o
lәnәtә gәlmiş nömrәni yığırdım.
Telefon zәnglәri vә aradakı fasilәlәr hәyatımın altını üstünә
çevirmiş, onu dәhşәtli bir bataqlığa döndәrmişdi. Bunu hiss
etmәmәk mümkün deyildi, intәhası, әlimdәn heç nә gәlmirdi:
bataqlıq mәni getdikcә daha dәrinlәrә çәkirdi. Axırda bütün
ümidlәrimi itirәndә, başqa çarәm qalmayanda qәrara gәldim
ki, sübh tezdәn evlәrinin yaxınlığında dayanıb Aqatanın
çıxmasını gözlәyim. İki saat boynumu büküb gözlәdim. Özümü
naqolay hiss edirdim, çünki burada tramvay dayanacağı yox
idi. Nәhayәt, o, giriş qapısında göründü, ancaq mәni görcәk
geri qayıtdı. Daha iki saat keçdi. Şübhәlәndim ki, burada nәsә
başqa cürdür, kәşfiyyat aparıb gördüm ki, heç demә, evin iki
çıxışı var. Bundan sonra daha onu giriş qapısının ağzında
gözlәmәyә cәhd elәmәdim.
Elә bir ümidsizliyә qapılmışdım ki, işsiz qaldığım neçә-
neçә aydan sonra özümә iş tapanda buna bir tikә sevinmәdim.
Onu da deyim ki, mәndә anadәngәlmә aktyorluq qabiliyyәti
var. Bunu hamı bilir. Amma nitq qüsuruma görә – danışanda
sözlәri yeyirәm vә ağzımdan tüpürcәk tökülür – yalnız statist
kimi iştirak etmişәm. Bu dәfә heç statist dә deyildim, dublyor

443