Page 437 - alberto moravia_Макет 1

Ucadan səslənən fikirlər

çaxır istәyirdi, kimisi ağ çaxır. Әn çox da qadınlar sәs-küy
salmışdı: quş damındakı toyuqlar yatmazdan qabaq necә
qaqqıldaşırsa, onlar da elәcә çığırışırdılar. Özümü saxlaya
bilmәdim, kişiyә tәrәf әyilib dişimin arasından dedim:
– Gic toyuqlar!
Ola bilsin eşitdi, çünki diksinib soruşdu:
– Nә deyirsәn? Toyuq?..
– Hә, soytma toyuq var.
– Cәhәnnәm olsun toyuq soyutması! – kimsә qışqırdı. –
Biz romasayağı yemәk istәyirik: donuz salasında lobya vә
palyata.
– Palyata nәdәn hazırlanır?
– Palyata, – әlindә kart olan kişi izah edir, – hәlә dilinә ot
dәymәmiş südәmәr buzovun içalatıdır. Onu qaynar suda bütöv
şәkildә pörtlәdirlәr, içәrisindә nә varsa, hamısını, yәni
eksperimentlәrlә birgә...
– Eksperiment!.. Fu, dәhşәtә bax!
– Sizin kimilәrә elә mәhz bu lazımdır, – düşündüm, daha
doğrusu, irәli әyilib mızıldandım.
Bu dәfә, deyәsәn, dombagöz kişinin qulağı nәyisә çaldı,
çünki tәrәddüdlә mәndәn soruşdu:
– Nә? Sәn nә dedin?
– Mәn heç nә demәdim.
– Yox, sәn nәsә dedin, – o, hirssiz-filansız, amma qәtiyyәtlә
bildirdi.
Bu vaxt nәsә sakitlik çökdü, özü dә tәk bizim masaya yox,
bütün restorana. Tәrs kimi orkestr dә çalmağı dayandırdı. Vә
qәfil gördüm ki, bu sakitlikdә astadan, ancaq anlaşıqlı şәkildә
nә danışdığımı özüm dә eşidirәm:
– Heyvan, mәnә “sәn” deyirsәn?
Kişi qulaqlarına inanmırmış kimi dәlicәsinә sıçrayıb ayağa
qalxdı:
– Mәnә heyvan deyirsәn?.. Sәn heç kiminlә danışdığını
bilirsәn?

437